|
Χριστούγεννα
Δεν περιμένω όμως τίποτα πια
Τον Αι Βασίλη απλώς τον λέγαν μπαμπά
Κι είν’ ένας πρώην Έλλην αριστερός
Ένας θνητός
Με τ’ όνειρό του δίχως στέγη καμιά
Και το ανοιξιάτικο κορίτσι μαμά
Πλακώνεται απ’ τη συνταγή την παλιά
Οι μυρωδιές μυρίζουν κάτι βαρύ
Κάποια πληγή
Που απλώς δεν θέλουμε ν’ ανοίξει ξανά
Χριστούγεννα
Τα πλεϊμομπίλ μου είν’ εξαιτίας μου κουτσά
Σβησμένα στη σαμπάνια βεγγαλικά
Ίσως για κάποιους νά ‘ναι ακόμα γιορτή
Μα ποιοι είν’ αυτοί;
Ζουν σε θερμοκοιτίδες ή σε χωριά;
Χριστούγεννα
Κι ό,τι αρχίζω μου πηγαίνει στραβά
Πάντα με πάει σ’ ενός σταυρού τα καρφιά
Και πότε-πότε τα καρφώνω κι εγώ
Σε άλλον αμνό
Έτσι ήταν πάντα κι έτσι θά ‘ναι ξανά
Χριστούγεννα
Κι εσύ τι θες απ’ τη ζωή μου ξανά;
Με τα λαμπιόνια σου τα θανατερά
Και το φιλί σου πάντοτε αποδεκτό
Πως σε μισώ
Θες νά ‘σαι η ίδια και ν’ αλλάζω εγώ
Με θες προσωπικό σου δημιουργό
Μη λες πως μοιάζω με τον Ντόναλντ εγώ
Λάμπω εγώ
Με μ’ ένα σπότλαϊτ που δε μου είναι αρκετό
Χριστούγεννα
Τι φταίω που αν λείπεις η ζωή μου διψά
Το γαϊδουράκι της τραβάει αργά
Να βρει ένα πανδοχείο νυχτερινό
Να ‘ναι ανοιχτό
Ή έστω μια φάτνη να χωράει το κενό
Χριστούγεννα
Χωρίς αυτά ο χρόνος δεν ξεκινά
Βοσκούς μαζεύω, μάγους από μακριά
Γιορτάζω για ν’ αλλάξουμε οριστικά
Χρόνια πολλά
Χωρίς να προσποιούμαι τίποτα πια
|
Christugenna
Den periméno ómos típota pia
Ton E Oasíli aplós ton légan babá
Ki in’ énas próin Έllin aristerós
Έnas thnitós
Me t’ óniró tu díchos stégi kamiá
Ke to aniksiátiko korítsi mamá
Plakónete ap’ ti sintagí tin paliá
I mirodiés mirízun káti varí
Kápia pligí
Pu aplós den thélume n’ aniksi ksaná
Christugenna
Ta pleimobíl mu in’ eksetías mu kutsá
Svisména sti sabánia vengaliká
Ίsos gia kápius ná ‘ne akóma giortí
Ma pii in’ afti;
Zun se thermokitídes í se choriá;
Christugenna
Ki ó,ti archízo mu pigeni stravá
Pánta me pái s’ enós stavru ta karfiá
Ke póte-póte ta karfóno ki egó
Se állon amnó
Έtsi ítan pánta ki étsi thá ‘ne ksaná
Christugenna
Ki esí ti thes ap’ ti zoí mu ksaná;
Me ta labiónia su ta thanaterá
Ke to filí su pántote apodektó
Pos se misó
Thes ná ‘se i ídia ke n’ allázo egó
Me thes prosopikó su dimiurgó
Mi les pos miázo me ton Ntónalnt egó
Lábo egó
Me m’ éna spótlait pu de mu ine arketó
Christugenna
Ti fteo pu an lipis i zoí mu dipsá
To gaiduráki tis travái argá
Na vri éna pandochio nichterinó
Na ‘ne anichtó
Ή ésto mia fátni na chorái to kenó
Christugenna
Chorís aftá o chrónos den ksekiná
Ooskus mazevo, mágus apó makriá
Giortázo gia n’ alláksume oristiká
Chrónia pollá
Chorís na prospiume típota pia
|
