|
Έχτισα ένα μικρό σπιτάκι
που ‘ναι όμορφο σαν παλατάκι,
όπως τ’ ονειρευόμουνα καιρό,
μόνο η αγάπη που του λείπει,
το όμορφο το καρδιοχτύπι,
μα που θα πάει, θα τη βρω,
μόνο η αγάπη που του λείπει,
το όμορφο το καρδιοχτύπι,
μα που θα πάει, θα τη βρω.
Τόσα παιδιά στη γειτονιά μου
ζητούν να μπούνε στην καρδιά μου
κι απ’ έξω ξενυχτούν ως το πρωί,
μα εγώ όμως πλέκω τ’ όνειρό μου
για τ’ αγόρι το δικό μου
που όπου να `ναι θα φανεί,
μα εγώ όμως πλέκω τ’ όνειρό μου
για τ’ αγόρι το δικό μου
που όπου να `ναι θα φανεί.
Έχτισα ένα μικρό σπιτάκι
που μοιάζει με χρυσό κλουβάκι,
που θα `ναι τ’ αγοριού μου η φωλιά,
εκεί θα βρίσκει αγάπης χάδια
να ξεκουράζεται τα βράδια
σαν θα γυρνάει απ’ τη δουλειά,
εκεί θα βρίσκει αγάπης χάδια
να ξεκουράζεται τα βράδια
σαν θα γυρνάει απ’ τη δουλειά.
|
Έchtisa éna mikró spitáki
pu ‘ne ómorfo san palatáki,
ópos t’ onirevómuna keró,
móno i agápi pu tu lipi,
to ómorfo to kardiochtípi,
ma pu tha pái, tha ti vro,
móno i agápi pu tu lipi,
to ómorfo to kardiochtípi,
ma pu tha pái, tha ti vro.
Tósa pediá sti gitoniá mu
zitun na bune stin kardiá mu
ki ap’ ékso ksenichtun os to pri,
ma egó ómos pléko t’ óniró mu
gia t’ agóri to dikó mu
pu ópu na `ne tha fani,
ma egó ómos pléko t’ óniró mu
gia t’ agóri to dikó mu
pu ópu na `ne tha fani.
Έchtisa éna mikró spitáki
pu miázi me chrisó kluváki,
pu tha `ne t’ agoriu mu i foliá,
eki tha vríski agápis chádia
na ksekurázete ta vrádia
san tha girnái ap’ ti duliá,
eki tha vríski agápis chádia
na ksekurázete ta vrádia
san tha girnái ap’ ti duliá.
|
