|
Ό,τι έχει μείνει στη ζωή μου,
ένα κομμάτι Κυριακή
κι ένα αποτσίγαρο Σαββάτου
σα γύρος του θανάτου
σε Λούνα Παρκ ερημικό
και μία γη που καίει στον πυρετό.
Ζωή μισή, λείπεις εσύ
και σπάσανε οι Κυριακές σαν να `ταν πορσελάνη,
ζωή μισή, λείπεις εσύ
και βάφτηκε ο έρωτας μ’ ολόμαυρο μελάνι,
ζωή μισή, λείπεις εσύ.
Ό,τι έχει μείνει στη ζωή μου,
ένα θλιμμένο δειλινό,
σβησμένο φως από τ’ αστέρια,
και ξεχασμένα καλοκαίρια
και μια Αυγουστιάτικη βροχή
στα μάτια μου πικρό πικρό γιατί.
Ζωή μισή, λείπεις εσύ
και σπάσανε οι Κυριακές σαν να `ταν πορσελάνη,
ζωή μισή, λείπεις εσύ
και βάφτηκε ο έρωτας μ’ ολόμαυρο μελάνι,
ζωή μισή, λείπεις εσύ.
|
Ό,ti échi mini sti zoí mu,
éna kommáti Kiriakí
ki éna apotsígaro Savvátu
sa giros tu thanátu
se Luna Park erimikó
ke mía gi pu kei ston piretó.
Zoí misí, lipis esí
ke spásane i Kiriakés san na `tan porseláni,
zoí misí, lipis esí
ke váftike o érotas m’ olómavro meláni,
zoí misí, lipis esí.
Ό,ti échi mini sti zoí mu,
éna thlimméno dilinó,
svisméno fos apó t’ astéria,
ke ksechasména kalokeria
ke mia Avgustiátiki vrochí
sta mátia mu pikró pikró giatí.
Zoí misí, lipis esí
ke spásane i Kiriakés san na `tan porseláni,
zoí misí, lipis esí
ke váftike o érotas m’ olómavro meláni,
zoí misí, lipis esí.
|
