Δε θα το πίστευα να τ’ άκουγα ούτε σαν ψέμα
πως η αγάπη μας σαν όνειρο θα είχε τέρμα
τώρα δυο άγνωστοι χαθήκαμε σε άλλον δρόμο
και κάθε ανάμνηση που σκέφτομαι μου φέρνει πόνο
Με πονάει που τελειώσαμε τόση αγάπη ξαφνικά
τις καρδιές μας που πληγώσαμε μ’ ένα αντίο μαχαιριά
με πονάει που τα όνειρα όλα έμειναν μισά
μ’ αγαπούσες και σε λάτρευα κι όμως ζούμε χωριστά
Bράδια αξημέρωτα που πέρασα μαζί με σένα
γι’ αυτόν τον έρωτα που ήτανε δικό μας αίμα
τώρα πια σβήσανε και γίνανε στα μάτια δάκρυ
και μεις σκορπίσαμε και μείναμε χωρίς αγάπη
Με πονάει που τελειώσαμε τόση αγάπη ξαφνικά
τις καρδιές μας που πληγώσαμε μ’ ένα αντίο μαχαιριά
με πονάει που τα όνειρα όλα έμειναν μισά
μ’ αγαπούσες και σε λάτρευα κι όμως ζούμε χωριστά
|
De tha to písteva na t’ ákuga ute san pséma
pos i agápi mas san óniro tha iche térma
tóra dio ágnosti chathíkame se állon drómo
ke káthe anámnisi pu skéftome mu férni póno
Me ponái pu teliósame tósi agápi ksafniká
tis kardiés mas pu pligósame m’ éna antío macheriá
me ponái pu ta ónira óla éminan misá
m’ agapuses ke se látreva ki ómos zume choristá
Brádia aksimérota pu pérasa mazí me séna
gi’ aftón ton érota pu ítane dikó mas ema
tóra pia svísane ke ginane sta mátia dákri
ke mis skorpísame ke miname chorís agápi
Me ponái pu teliósame tósi agápi ksafniká
tis kardiés mas pu pligósame m’ éna antío macheriá
me ponái pu ta ónira óla éminan misá
m’ agapuses ke se látreva ki ómos zume choristá
|