|
Με το αίμα της καρδιάς μας
σε κατάμαυρο χαρτί
η δική μας ιστορία
αγαπούλα θα γραφτεί.
Για μας τους δυο μες στη ζωή
το ‘γραψε η μοίρα η σκληρή
να μη ζούμε αγαπημένοι
ούτε μια στιγμή.
Το κουράγιο της καρδιάς μου
λίγο λίγο ξεψυχά
πώς θα αντέξω να σε βλέπω
στο όνειρό μου μοναχά.
Για μας τους δυο μες στη ζωή
το ‘γραψε η μοίρα η σκληρή
να μη ζούμε αγαπημένοι
ούτε μια στιγμή.
Σε θυμάμαι συντροφιά μου
και το δάκρυ μου κυλά
αν κρατήσει ο χωρισμός μας
να πεθάνω πιο καλά.
Για μας τους δυο μες στη ζωή
το ‘γραψε η μοίρα η σκληρή
να μη ζούμε αγαπημένοι
ούτε μια στιγμή.
|
Me to ema tis kardiás mas
se katámavro chartí
i dikí mas istoría
agapula tha grafti.
Gia mas tus dio mes sti zoí
to ‘grapse i mira i sklirí
na mi zume agapiméni
ute mia stigmí.
To kurágio tis kardiás mu
lígo lígo ksepsichá
pós tha antékso na se vlépo
sto óniró mu monachá.
Gia mas tus dio mes sti zoí
to ‘grapse i mira i sklirí
na mi zume agapiméni
ute mia stigmí.
Se thimáme sintrofiá mu
ke to dákri mu kilá
an kratísi o chorismós mas
na petháno pio kalá.
Gia mas tus dio mes sti zoí
to ‘grapse i mira i sklirí
na mi zume agapiméni
ute mia stigmí.
|
