Δεν ξέρω αν ήτανε γραφτό
χωρίς πολύ να το σκεφτώ
με τόσο πάθος να ριχτώ στον έρωτά σου,
απόψε είν’ όνειρο η βραδιά
ζητάει κρασί, ζητάει ζημιά,
και λόγια, αισθήματα, καρδιά, όλα δικά σου.
Όλα είναι έρωτας εδώ
όπου κοιτάξω θα σε δω
είσαι παντού όπως το αίνιγμα του κόσμου,
στα μάτια σου όλες οι εποχές
ήλιος, ομίχλη και βροχές
και δε γιατρεύεται με τίποτα ο καημός μου.
Στη μεθυσμένη αγκαλιά
πόσα φτερούγισαν φιλιά
σαν διαβατάρικα πουλιά μας λεν αντίο,
η αγάπη θέλει μια φωλιά
θέλει ένα χάδι στα μαλλιά
να παίζουν άγγελοι βιολιά για μας τους δύο.
Όλα είναι έρωτας εδώ
όπου κοιτάξω θα σε δω
είσαι παντού όπως το αίνιγμα του κόσμου,
στα μάτια σου όλες οι εποχές
ήλιος, ομίχλη και βροχές
και δε γιατρεύεται με τίποτα ο καημός μου.
|
Den kséro an ítane graftó
chorís polí na to skeftó
me tóso páthos na richtó ston érotá su,
apópse in’ óniro i vradiá
zitái krasí, zitái zimiá,
ke lógia, esthímata, kardiá, óla diká su.
Όla ine érotas edó
ópu kitákso tha se do
ise pantu ópos to enigma tu kósmu,
sta mátia su óles i epochés
ílios, omíchli ke vrochés
ke de giatrevete me típota o kaimós mu.
Sti methisméni agkaliá
pósa fterugisan filiá
san diavatárika puliá mas len antío,
i agápi théli mia foliá
théli éna chádi sta malliá
na pezun ángeli violiá gia mas tus dío.
Όla ine érotas edó
ópu kitákso tha se do
ise pantu ópos to enigma tu kósmu,
sta mátia su óles i epochés
ílios, omíchli ke vrochés
ke de giatrevete me típota o kaimós mu.
|