|
Ήρθες να με βεις μέσα στη βροχή,
μες στη σκοτεινιά κρύβεις τη ντροπή,
μα, το λάθος σου ήταν μόλις χθες,
σε μια μέρα δεν κλείνουν οι πληγές.
Ό,τι κι αν σου είπα ήταν για καλό σου,
μη δακρύζεις τώρα από το παράπονό σου,
ό,τι κι αν σου είπα ήταν για καλό σου,
σκούπισε το δάκρυ που κυλάει στο πρόσωπό σου.
Ήρθες να μου πεις μ’ αναφιλητά,
“πάντα συγχωρεί αυτός που αγαπά”,
μα, το λάθος σου ήταν μόλις χθες,
σε μια μέρα δεν κλείνουν οι πληγές.
Ό,τι κι αν σου είπα ήταν για καλό σου,
μη δακρύζεις τώρα από το παράπονό σου,
ό,τι κι αν σου είπα ήταν για καλό σου,
σκούπισε το δάκρυ που κυλάει στο πρόσωπό σου.
|
Ήrthes na me vis mésa sti vrochí,
mes sti skotiniá krívis ti ntropí,
ma, to láthos su ítan mólis chthes,
se mia méra den klinun i pligés.
Ό,ti ki an su ipa ítan gia kaló su,
mi dakrízis tóra apó to paráponó su,
ó,ti ki an su ipa ítan gia kaló su,
skupise to dákri pu kilái sto prósopó su.
Ήrthes na mu pis m’ anafilitá,
“pánta sigchori aftós pu agapá”,
ma, to láthos su ítan mólis chthes,
se mia méra den klinun i pligés.
Ό,ti ki an su ipa ítan gia kaló su,
mi dakrízis tóra apó to paráponó su,
ó,ti ki an su ipa ítan gia kaló su,
skupise to dákri pu kilái sto prósopó su.
|
