Από την άκρη των ακριώ | Apó tin ákri ton akrió

Από την άκρη των ακριώ
ώστε να πας στην άκρη
στέκουνε τάβλες αργυρές,
στρωμνιά μαλαματένια,
ποτήρια με τις ερωθιές

Ποτήρια με τις ερωθιές
κι απού τα δει πλανάται
και πέρασεν ο βασιλιάς
κι είδε τα και πλανέθη
Χριστέ, μην ήμουν βασιλιάς

Χριστέ, μην ήμουν βασιλιάς,
Χριστέ μην ήμουν ρήγας
να πέζευγα να χόρευγα.

Apó tin ákri ton akrió
óste na pas stin ákri
stékune távles argirés,
stromniá malamaténia,
potíria me tis erothiés

Potíria me tis erothiés
ki apu ta di planáte
ke pérasen o vasiliás
ki ide ta ke planéthi
Christé, min ímun vasiliás

Christé, min ímun vasiliás,
Christé min ímun rígas
na pézevga na chórevga.