Μες στην καρδιά μου ανάβει φωτιά
και η φλόγα με καίει, με καίει,
λείπεις εσύ και μου λείπει το παν
κι η ζωή μου ακόμα μου φταίει.
Εγώ για σένα λιώνω, πονώ και μαραζώνω,
μα εσύ για μένα δε ρωτάς,
πως τα περνάω μόνος, αν μ’ έχει φάει ο πόνος,
φαίνεται πια δε μ’ αγαπάς,
φαίνεται πια δε μ’ αγαπάς.
Για σένα πίνω φαρμάκι πικρό
όσο νιώθω πως ζεις μακριά μου,
όπου γυρίσω μα κι όπου σταθώ
τη μορφή σου τη βλέπω μπροστά μου.
Εγώ για σένα λιώνω, πονώ και μαραζώνω,
μα εσύ για μένα δε ρωτάς,
πως τα περνάω μόνος, αν μ’ έχει φάει ο πόνος,
φαίνεται πια δε μ’ αγαπάς,
φαίνεται πια δε μ’ αγαπάς,
φαίνεται πια δε μ’ αγαπάς.
|
Mes stin kardiá mu anávi fotiá
ke i flóga me kei, me kei,
lipis esí ke mu lipi to pan
ki i zoí mu akóma mu ftei.
Egó gia séna lióno, ponó ke marazóno,
ma esí gia ména de rotás,
pos ta pernáo mónos, an m’ échi fái o pónos,
fenete pia de m’ agapás,
fenete pia de m’ agapás.
Gia séna píno farmáki pikró
óso niótho pos zis makriá mu,
ópu giríso ma ki ópu stathó
ti morfí su ti vlépo brostá mu.
Egó gia séna lióno, ponó ke marazóno,
ma esí gia ména de rotás,
pos ta pernáo mónos, an m’ échi fái o pónos,
fenete pia de m’ agapás,
fenete pia de m’ agapás,
fenete pia de m’ agapás.
|