Στο στερνό μας βαλσάκι αυτό από σένα μονάχα ζητώ
δυο λογάκια γλυκά να μου πεις δίχως διόλου γι’ αυτό να ντραπείς
Ήρθε πια η στιγμή να στο πω, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ
μην αρνιέσαι μια αγάπη τρελή, έλα, δώσ’ μου το πρώτο φιλί
Το φεγγάρι δες και τ’ άστρα, τη βραδιά την ξελογιάστρα
όλα γύρω μαγεμένα μας κοιτάνε χαρωπά
Τα πουλάκια κελαηδούνε λες κι αυτά σαν να ζητούνε
να μας δουν αγκαλιασμένους σε αξέχαστη φωλιά
|
Sto sternó mas valsáki aftó apó séna monácha zitó
dio logákia gliká na mu pis díchos diólu gi’ aftó na ntrapis
Ήrthe pia i stigmí na sto po, s’ agapó, s’ agapó, s’ agapó
min arniése mia agápi trelí, éla, dós’ mu to próto filí
To fengári des ke t’ ástra, ti vradiá tin kselogiástra
óla giro mageména mas kitáne charopá
Ta pulákia kelaidune les ki aftá san na zitune
na mas dun agkaliasménus se akséchasti foliá
|