Πήρα το γράμμα σου χθες βράδυ
μέσα στ’ αμάξι, το διάβασα στα πεταχτά
κι ήρθες ακτίνα στο σκοτάδι
με τα τρελά σου, γιαπωνέζικα φιλιά.
Πήρα τη γεύση σου χθες βράδυ
την μυρωδιά σου, που πότισε το γκρι χαρτί
και έγινε το χαρτί καράβι
κι η μυρωδιά σου, τ’ ανοιγμένο του πανί.
Βγαίνω περίπατο στα φώτα
σε κάποιου φίλου, το σπίτι τρέχω να κρυφτώ
δεν είναι τίποτα σαν πρώτα
ήρθε ένας μάγος κι άλλαξε το σκηνικό.
Κάπνισα ατέλειωτα τσιγάρα
πάνω στο τζάμι, που θαμπώνει ο καπνός
κάτι παράξενα σινιάλα
και το όνομά σου, ζωγραφίζει ένα φως.
|
Píra to grámma su chthes vrádi
mésa st’ amáksi, to diávasa sta petachtá
ki írthes aktína sto skotádi
me ta trelá su, giaponézika filiá.
Píra ti gefsi su chthes vrádi
tin mirodiá su, pu pótise to gkri chartí
ke égine to chartí karávi
ki i mirodiá su, t’ anigméno tu paní.
Ogeno perípato sta fóta
se kápiu fílu, to spíti trécho na kriftó
den ine típota san próta
írthe énas mágos ki állakse to skinikó.
Kápnisa atéliota tsigára
páno sto tzámi, pu thabóni o kapnós
káti paráksena siniála
ke to ónomá su, zografízi éna fos.
|