Δέκα μέρες δέκα νύχτες
δεν κοιμόμουνα
μόνη μου μονόλογουσα
και σκεφτόμουνα
ποιός ο λόγος να περάσω
όσα πέρασα
και γιατί ακόμα εσένα
δεν ξεπέρασα
Δέκα μέρες δέκα νύχτες
κοιταζόμουνα
Στον καθρέφτη μου μπρόστα και
με λυπόμουνα
ρώτησα τον εαυτό μου
πώς καντάντησε
κι έτσι ξαφνικά ένα βράδυ
μου απάντησε πως είναι
Λογικό να κάνεις
να επαναλαμβάνεις
Λάθη σου όταν αγαπάς
Έστω κι αν τα βλέπεις
πάντα ξαναπέφτεις
μέσα και ξαναπονάς
Μα έτσι είναι δε βαριέσαι
Μη στεναχωριέσαι
Πάωε να το σκέφτεσαι
Ούτ’ η πρώτη είσαι
ούτ’ η τελευταία
στη ζωή που αγάπησε
Δέκα μέρες δέκα νύχτες
είχα τρελαθεί
Δεν μπορούσα να πιστέψω
Τι μου είχε συμβεί
ρώτησα τον εαυτό μου
πώς καντάντησε
κι έτσι ξαφνικά ένα βράδυ
μου απάντησε πως είναι..
|
Déka méres déka níchtes
den kimómuna
móni mu monólogusa
ke skeftómuna
piós o lógos na peráso
ósa pérasa
ke giatí akóma eséna
den ksepérasa
Déka méres déka níchtes
kitazómuna
Ston kathréfti mu brósta ke
me lipómuna
rótisa ton eaftó mu
pós kantántise
ki étsi ksafniká éna vrádi
mu apántise pos ine
Logikó na kánis
na epanalamvánis
Láthi su ótan agapás
Έsto ki an ta vlépis
pánta ksanapéftis
mésa ke ksanaponás
Ma étsi ine de variése
Mi stenachoriése
Páoe na to skéftese
Oít’ i próti ise
ut’ i teleftea
sti zoí pu agápise
Déka méres déka níchtes
icha trelathi
Den borusa na pistépso
Ti mu iche simvi
rótisa ton eaftó mu
pós kantántise
ki étsi ksafniká éna vrádi
mu apántise pos ine..
|