|
Έφυγα, έφυγα,
για να βρεις τη δικιά σου ευτυχία,
σε παιδεύω και είν’ αμαρτία.
Έφυγα, έφυγα,
τι κερδίζεις αν μείνω μαζί σου;
Δεν αξίζει να χαλάς τη ζωή σου,
γι’ αυτό έφυγα.
Έφυγα και είμαι πάλι μόνος μου,
μέσα στο κελί της μοναξιάς.
Έφυγα και η ζωή σου άλλαξε,
ξέχασέ με τώρα και μη μ’ αγαπάς.
Έφυγα.
Έφυγα, έφυγα,
και περνάνε οι τύψεις λαθραία
όταν είμαι με άλλες παρέα.
Έφυγα, έφυγα,
μόνο εσύ μ’ έχεις τόσο αγαπήσει
κι ας σου έχω τα πάντα στερήσει,
γι’ αυτό έφυγα.
Έφυγα και είμαι πάλι μόνος μου,
μέσα στο κελί της μοναξιάς.
Έφυγα και η ζωή σου άλλαξε,
ξέχασέ με τώρα και μη μ’ αγαπάς.
Έφυγα.
|
Έfiga, éfiga,
gia na vris ti dikiá su eftichía,
se pedevo ke in’ amartía.
Έfiga, éfiga,
ti kerdízis an mino mazí su;
Den aksízi na chalás ti zoí su,
gi’ aftó éfiga.
Έfiga ke ime páli mónos mu,
mésa sto kelí tis monaksiás.
Έfiga ke i zoí su állakse,
kséchasé me tóra ke mi m’ agapás.
Έfiga.
Έfiga, éfiga,
ke pernáne i típsis lathrea
ótan ime me álles paréa.
Έfiga, éfiga,
móno esí m’ échis tóso agapísi
ki as su écho ta pánta sterísi,
gi’ aftó éfiga.
Έfiga ke ime páli mónos mu,
mésa sto kelí tis monaksiás.
Έfiga ke i zoí su állakse,
kséchasé me tóra ke mi m’ agapás.
Έfiga.
|
