Είναι στιγμές που ακροβατώ πάνω σε μια κλωστή
τόσο μικρή τόσο λεπτή κι έτοιμη να κοπεί
είναι στιγμές που νιώθω πως πάω να τρελαθώ
είναι στιγμές που στη κλωστή πάνω παραπατώ
Είναι στιγμές που με χτυπάς και δεν αμύνομαι
είναι στιγμές που με κοιτάς και παραδίνομαι
είναι στιγμές που απ’τη ζωή νιώθω πως χάνομαι
είναι στιγμές που εσύ με κάνεις να αισθάνομαι
Σαν ένα ερείπιο που το γκρεμίζουνε
που καταρρέει στο λεπτό μόλις το αγγίζουνε
σαν ένα ερείπιο που το γκρεμίζουνε
που καταρρέει στο λεπτό μόλις το αγγίζουνε
Είναι στιγμές που στη ζωή όλα μαυρίζουνε
είναι στιγμές που όλα εσένα μου θυμίζουνε
είναι στιγμές που απ’τη ζωή νιώθω πως χάνομαι
είναι στιγμές που εσύ με κάνεις να αισθάνομαι
Σαν ένα ερείπιο που το γκρεμίζουνε
που καταρρέει στο λεπτό μόλις το αγγίζουνε
σαν ένα ερείπιο που το γκρεμίζουνε
που καταρρέει στο λεπτό μόλις το αγγίζουνε
|
Ine stigmés pu akrovató páno se mia klostí
tóso mikrí tóso leptí ki étimi na kopi
ine stigmés pu niótho pos páo na trelathó
ine stigmés pu sti klostí páno parapató
Ine stigmés pu me chtipás ke den amínome
ine stigmés pu me kitás ke paradínome
ine stigmés pu ap’ti zoí niótho pos chánome
ine stigmés pu esí me kánis na esthánome
San éna eripio pu to gkremízune
pu katarréi sto leptó mólis to angizune
san éna eripio pu to gkremízune
pu katarréi sto leptó mólis to angizune
Ine stigmés pu sti zoí óla mavrízune
ine stigmés pu óla eséna mu thimízune
ine stigmés pu ap’ti zoí niótho pos chánome
ine stigmés pu esí me kánis na esthánome
San éna eripio pu to gkremízune
pu katarréi sto leptó mólis to angizune
san éna eripio pu to gkremízune
pu katarréi sto leptó mólis to angizune
|