|
Σαν αμαρτία που μεθά
Σ’ ακολουθώ γωνιά γωνιά
Γιατί στα μάτια σου βαθιά
Δεν έχει θέση η μοναξιά
Έρωτας αλήτης μεσ’ τη ζωή μου
Μπήκε κι ανατρέπει τη λογική μου
Έρωτας αλήτης με παρασέρνει
Νύχτα πάνω στο κορμί του με δένει
Πρώτη φορά που αγαπώ και νιώθω να μπορώ
Δρόμους της αγάπης, φωτιές ν’ ακολουθώ
Πρώτη φορά που αγαπώ, και νιώθω να μπορώ
Πάνω στο κορμί μου, σημάδια να μετρώ
Σαν πυρετός σιγά σιγά
Ανάβεις τώρα τα φιλιά
Κι αναστενάζει η καρδιά
Απ’ τη γλυκιά σου μαχαιριά
|
San amartía pu methá
S’ akoluthó goniá goniá
Giatí sta mátia su vathiá
Den échi thési i monaksiá
Έrotas alítis mes’ ti zoí mu
Bíke ki anatrépi ti logikí mu
Έrotas alítis me parasérni
Níchta páno sto kormí tu me déni
Próti forá pu agapó ke niótho na boró
Drómus tis agápis, fotiés n’ akoluthó
Próti forá pu agapó, ke niótho na boró
Páno sto kormí mu, simádia na metró
San piretós sigá sigá
Anávis tóra ta filiá
Ki anastenázi i kardiá
Ap’ ti glikiá su macheriá
|
