Εγώ αν ήμουνα στη θέση σου,
να ξέρεις πως δε θα τολμούσα
ποτέ την πόρτα να σου χτύπαγα,
συγγνώμη δε θα σου ζητούσα,
μα φαίνεται ότι το θράσος σου
τα όρια έχει ξεπεράσει.
Χάσου μπροστά από τα μάτια μου,
κατακλυσμός πρωτού ξεσπάσει.
Φύγε, πριν ανοίξω το στόμα μου,
φύγε, πριν στα πω μαζεμένα,
φύγε, οι πληγές μου στο σώμα μου
είν’ ακόμα από σένα…
Εγώ αν ήμουνα στη θέση σου,
να ξέρεις πως δε θα μπορούσα,
ποτέ ξανά να σε πλησίαζα,
κατάματα να σε κοιτούσα,
στο λέω ότι θα ντρεπόμουνα
για να σου πω έστω μια λέξη.
Θα σ’ έβλεπα και θα κρυβόμουνα,
άμα σε είχα καταστρέψει.
Φύγε, πριν ανοίξω το στόμα μου,
φύγε, πριν στα πω μαζεμένα,
φύγε, οι πληγές μου στο σώμα μου
είν’ ακόμα από σένα…
|
Egó an ímuna sti thési su,
na kséris pos de tha tolmusa
poté tin pórta na su chtípaga,
singnómi de tha su zitusa,
ma fenete óti to thrásos su
ta ória échi kseperási.
Chásu brostá apó ta mátia mu,
kataklismós protu ksespási.
Fíge, prin anikso to stóma mu,
fíge, prin sta po mazeména,
fíge, i pligés mu sto sóma mu
in’ akóma apó séna…
Egó an ímuna sti thési su,
na kséris pos de tha borusa,
poté ksaná na se plisíaza,
katámata na se kitusa,
sto léo óti tha ntrepómuna
gia na su po ésto mia léksi.
Tha s’ évlepa ke tha krivómuna,
áma se icha katastrépsi.
Fíge, prin anikso to stóma mu,
fíge, prin sta po mazeména,
fíge, i pligés mu sto sóma mu
in’ akóma apó séna…
|