|
Αδύνατον τα όνειρα να βγουν αληθινά
Κουράστηκα να βλέπω τη ζωή να προσπερνά
Ξημέρωσε και δε με περιμένεις πουθενά
Οι δρόμοι ερημώνουνε καθώς τους περπατώ
Στα χέρια μου το τίποτα κρατώ
Κι εγώ που σ’ αγαπάω φοβάμαι μη μου πεις
Πως τώρα τελειώσαμε εμείς
Εγώ για χάρη σου
Θα ανάβω κάθε νύχτα το φεγγάρι σου
Αγγέλους θα κεντώ στο μαξιλάρι σου
Στον ίσκιο σου επάνω θα πατώ
Εγώ για χάρη σου
Σαν γράμμα ξεχασμένο στο συρτάρι σου
Ψυχούλα μου σηκώνω όλα τα βάρη σου
Κι αντάλλαγμα ποτέ δε σου ζητώ
Αδύνατον να μπω στην κλειδωμένη σου καρδιά
Στα μάτια σου σβησμένη της αγάπης η φωτιά
Θυμήθηκες πως έχεις κάποια χρέη από παλιά
Στις τσέπες σου σκισμένα της ζωής μας τα χαρτιά
Στο μέτωπο του χρόνου η χαρακιά
Κι εγώ που σ’ αγαπάω φοβάμαι μη μου πεις
Πως τώρα τελειώσαμε εμείς
|
Adínaton ta ónira na vgun alithiná
Kurástika na vlépo ti zoí na prosperná
Ksimérose ke de me periménis puthená
I drómi erimónune kathós tus perpató
Sta chéria mu to típota krató
Ki egó pu s’ agapáo fováme mi mu pis
Pos tóra teliósame emis
Egó gia chári su
Tha anávo káthe níchta to fengári su
Angélus tha kentó sto maksilári su
Ston ískio su epáno tha pató
Egó gia chári su
San grámma ksechasméno sto sirtári su
Psichula mu sikóno óla ta vári su
Ki antállagma poté de su zitó
Adínaton na bo stin klidoméni su kardiá
Sta mátia su svisméni tis agápis i fotiá
Thimíthikes pos échis kápia chréi apó paliá
Stis tsépes su skisména tis zoís mas ta chartiá
Sto métopo tu chrónu i charakiá
Ki egó pu s’ agapáo fováme mi mu pis
Pos tóra teliósame emis
|
