|
Ο θυμός και όσοι ξέρω
λένε να μην υποφέρω
Ξαφνικά με κάποιο τρόπο
οι κουβέντες πιάνουν τόπο
άρχισε η επιρροή
Ο θυμός αυτός που σου ‘χω
σαν κλειστό με πνίγει ρούχο
κι ανασαίνω ακόμα όμως
ποταμός με παίρνει ο δρόμος
αν με θες κόψε τη ροή
Έχω όπως κι εσύ άμυνες πολλές
έχω και ροπή στις υπερβολές
έχω το θυμό που ο,τι και να πει
εύκολα μπορεί να ανατραπεί
Κανε κάτι για να μείνω
Μη μ αφήνεις να σ αφήνω
Κράτησε με με ένα βλέμμα
Κανε πως πονάς
Κανε κάτι πες μια λέξη η καρδιά μου
θα πιστέψει άλλο ένα ψέμα
ότι μ αγαπάς κι ας μη μ αγαπάς
Έχω όπως κι εσύ άμυνες πολλές
έχω και ροπή στις υπερβολές
έχω το θυμό που ο,τι και να πει
εύκολα μπορεί να ανατραπεί
|
O thimós ke ósi kséro
léne na min ipoféro
Ksafniká me kápio trópo
i kuvéntes piánun tópo
árchise i epirroí
O thimós aftós pu su ‘cho
san klistó me pnígi rucho
ki anaseno akóma ómos
potamós me perni o drómos
an me thes kópse ti roí
Έcho ópos ki esí ámines pollés
écho ke ropí stis ipervolés
écho to thimó pu o,ti ke na pi
efkola bori na anatrapi
Kane káti gia na mino
Mi m afínis na s afíno
Krátise me me éna vlémma
Kane pos ponás
Kane káti pes mia léksi i kardiá mu
tha pistépsi állo éna pséma
óti m agapás ki as mi m agapás
Έcho ópos ki esí ámines pollés
écho ke ropí stis ipervolés
écho to thimó pu o,ti ke na pi
efkola bori na anatrapi
|
