Ό,τι είχα καλό
για εσένα εγώ
μου το σκότωσες σου λέω
σε ένα λεπτό
Ήταν η στιγμή
που σε είδα εκεί
να ‘χεις μεσ’ την αγκαλιά σου
κάποια άλλη εσύ
Να τη χαίρεσαι
την καινούργια σου αγάπη
να τη χαίρεσαι
και να με κερνάς φαρμάκι
να τη χαίρεσαι
όμως μακριά από μένα
γιατί αγάπη μου
στα ‘χω ξαναειπωμένα
Αν ποτέ σε δω
αγκαλιά με κείνη κάπου
θ’αποτρελαθώ
και θα πιώ μέχρι θανάτου
Το πιο δυνατό
πόνο στη ζωή
τον εγνώρισα από εσένα
στο ‘χω ξαναπει
ήταν τότε που
έκλαψα πολύ
όταν γύρισα και βρήκα
εσένανε μ’αυτήν
|
Ό,ti icha kaló
gia eséna egó
mu to skótoses su léo
se éna leptó
Ήtan i stigmí
pu se ida eki
na ‘chis mes’ tin agkaliá su
kápia álli esí
Na ti cherese
tin kenurgia su agápi
na ti cherese
ke na me kernás farmáki
na ti cherese
ómos makriá apó ména
giatí agápi mu
sta ‘cho ksanaipoména
An poté se do
agkaliá me kini kápu
th’apotrelathó
ke tha pió méchri thanátu
To pio dinató
póno sti zoí
ton egnórisa apó eséna
sto ‘cho ksanapi
ítan tóte pu
éklapsa polí
ótan girisa ke vríka
esénane m’aftín
|