Είσ’ εσύ τ’ αγόρι μου
είσαι το μονάκριβο μου
που το βάζω πάντοτε
πάνω κι απ’ τον εαυτό μου
τρέχω για χατήρι σου
κι είμαι πάντοτε αγχωμένη
μήπως κι η καρδούλα σου
δεν μου είν’ ευτυχισμένη
Κι αν ποτέ μου σε στενοχωρήσω
δύσκολα θα μου το συγχωρήσω
Ρωτάω
ποια άλλη θα’ κανε για πες μου όλ’ αυτά
που για σένα κάνω καθημερινά
άλλη δε θα έκανε ούτε τα μισά
γιατί όπως εγώ καμιά δε σ’ αγαπά
Είσαι εσύ ο άντρας μου
το μοναδικό μου ταίρι
και για σένα κάνω εγώ
ότι μου περνά απ’ το χέρι
και φροντίζω πάντοτε
όταν βγαίνουμε παρέα
να σου λεν’ όλοι πως έχεις
δίπλα σου την πιο ωραία
Καμιά καμιά καμιά
όπως εγώ δε σ’ αγαπά
|
Is’ esí t’ agóri mu
ise to monákrivo mu
pu to vázo pántote
páno ki ap’ ton eaftó mu
trécho gia chatíri su
ki ime pántote agchoméni
mípos ki i kardula su
den mu in’ eftichisméni
Ki an poté mu se stenochoríso
dískola tha mu to sigchoríso
Rotáo
pia álli tha’ kane gia pes mu ól’ aftá
pu gia séna káno kathimeriná
álli de tha ékane ute ta misá
giatí ópos egó kamiá de s’ agapá
Ise esí o ántras mu
to monadikó mu teri
ke gia séna káno egó
óti mu perná ap’ to chéri
ke frontízo pántote
ótan vgenume paréa
na su len’ óli pos échis
dípla su tin pio orea
Kamiá kamiá kamiá
ópos egó de s’ agapá
|