|
Ζωγράφιζες με χάδια το κορμί μου
κι εγώ το πίστεψα πως ήσουνα δική μου
μα κάποιο βράδυ που `πεφτε βροχή
σε άλλα χείλη λες την προσευχή
Κι εγώ πάντα εκεί στο αμάν στο γιατί
τη ζωή μου για σένα σκορπάω
κι εγώ πάντα εκεί συλλογιέμαι γιατί
με σκοτώνει αυτό που αγαπάω
Κι εγώ πάντα εκεί στο αμάν στο γιατί
τη ζωή μου για σένα σκορπάω
κι εγώ πάντα εκεί σε ρωτάω γιατί
να πεθαίνω και να σ’ αγαπάω
Φωνάζω μα δεν ξέρω τι σου λέω
παλιό μεράκι μου σαράκι πάντα νέο
πληρώνω με το δάκρυ τα φιλιά
σε αγκαλιάζω μα δεν είσαι πουθενά
Κι εγώ πάντα εκεί στο αμάν στο γιατί
τη ζωή μου για σένα σκορπάω
κι εγώ πάντα εκεί συλλογιέμαι γιατί
με σκοτώνει αυτό που αγαπάω
Κι εγώ πάντα εκεί στο αμάν στο γιατί
τη ζωή μου για σένα σκορπάω
κι εγώ πάντα εκεί σε ρωτάω γιατί
να πεθαίνω και να σ’ αγαπάω
|
Zográfizes me chádia to kormí mu
ki egó to pístepsa pos ísuna dikí mu
ma kápio vrádi pu `pefte vrochí
se álla chili les tin prosefchí
Ki egó pánta eki sto amán sto giatí
ti zoí mu gia séna skorpáo
ki egó pánta eki sillogiéme giatí
me skotóni aftó pu agapáo
Ki egó pánta eki sto amán sto giatí
ti zoí mu gia séna skorpáo
ki egó pánta eki se rotáo giatí
na petheno ke na s’ agapáo
Fonázo ma den kséro ti su léo
palió meráki mu saráki pánta néo
pliróno me to dákri ta filiá
se agkaliázo ma den ise puthená
Ki egó pánta eki sto amán sto giatí
ti zoí mu gia séna skorpáo
ki egó pánta eki sillogiéme giatí
me skotóni aftó pu agapáo
Ki egó pánta eki sto amán sto giatí
ti zoí mu gia séna skorpáo
ki egó pánta eki se rotáo giatí
na petheno ke na s’ agapáo
|
