|
Ένα παραμύθι η ζωή να γράψει
Που ο ήρωάς μου και εγώ μαζί θα πάμε
Κάτι στον αέρα ξαφνικά ν’ αλλάξει
Το προαίσθημά μου το κακό πως μόνη θα ‘μαι
Το ‘χει το αστέρι μου να ζω για να πονάω
‘Ενα χωρισμό απ’ την αρχή να κυνηγάω
Το ‘χει το αστέρι μου να ζω για να ‘μαι μόνη
Η αγάπη πάντα οπλοφορεί και με σκοτώνει
Θέλω παραμύθι σαν το όνειρό μου
Στην πραγματική μου τη ζωή με πνίγουν όλοι
Ψάχνω στο σκοτάδι τ’ άλλο το μισό μου
Κάπου θα υπάρχει
Το ‘χει το αστέρι μου να ζω για να πονάω
‘Ενα χωρισμό απ’ την αρχή να κυνηγάω
Το ‘χει το αστέρι μου να ζω για να ‘μαι μόνη
Η αγάπη πάντα οπλοφορεί και με σκοτώνει, δεν μπορεί, σ’ αυτή την πόλη
|
Έna paramíthi i zoí na grápsi
Pu o íroás mu ke egó mazí tha páme
Káti ston aéra ksafniká n’ alláksi
To proesthimá mu to kakó pos móni tha ‘me
To ‘chi to astéri mu na zo gia na ponáo
‘Ena chorismó ap’ tin archí na kinigáo
To ‘chi to astéri mu na zo gia na ‘me móni
I agápi pánta oplofori ke me skotóni
Thélo paramíthi san to óniró mu
Stin pragmatikí mu ti zoí me pnígun óli
Psáchno sto skotádi t’ állo to misó mu
Kápu tha ipárchi
To ‘chi to astéri mu na zo gia na ponáo
‘Ena chorismó ap’ tin archí na kinigáo
To ‘chi to astéri mu na zo gia na ‘me móni
I agápi pánta oplofori ke me skotóni, den bori, s’ aftí tin póli
|
