Τώρα το βλέπω καθαρά,
φεύγεις και γίνεσαι κανένας.
Παλεύει ο νους με την καρδιά,
μα δε τη χτίζει την αγάπη ένας.
Κι όσο οι μέρες περνούν μοιάζει ψέμα,
στις σκιές σε ζητώ, σε ένα βλέμμα.
Μια λέω ως εδώ, μια ως το τέρμα
κι όσο πάω πιο κοντά χάνω εσένα.
Θα αλλάξω συνήθειες ξανά,
ζούσα και πριν γνωρίσω εσένα.
Μη μου ζητάς να ‘μαι κοντά,
φεύγω πριν να χαθείς στο χρόνο,
Με το κεφάλι μου ψηλά,
όπως μου ζήτησες σ’αφήνω μόνο.
Κι όσο οι μέρες περνούν μοιάζει ψέμα,
στις σκιές σε ζητώ, σε ένα βλέμμα.
Μια λέω ως εδώ, μια ως το τέρμα
κι όσο πάω πιο κοντά χάνω εσένα.
Θα αλλάξω συνήθειες ξανά,
ζούσα και πριν γνωρίσω εσένα.
Θα αλλάξω συνήθειες ξανά,
ζούσα και πριν γνωρίσω εσένα.
|
Tóra to vlépo kathará,
fevgis ke ginese kanénas.
Palevi o nus me tin kardiá,
ma de ti chtízi tin agápi énas.
Ki óso i méres pernun miázi pséma,
stis skiés se zitó, se éna vlémma.
Mia léo os edó, mia os to térma
ki óso páo pio kontá cháno eséna.
Tha allákso siníthies ksaná,
zusa ke prin gnoríso eséna.
Mi mu zitás na ‘me kontá,
fevgo prin na chathis sto chróno,
Me to kefáli mu psilá,
ópos mu zítises s’afíno móno.
Ki óso i méres pernun miázi pséma,
stis skiés se zitó, se éna vlémma.
Mia léo os edó, mia os to térma
ki óso páo pio kontá cháno eséna.
Tha allákso siníthies ksaná,
zusa ke prin gnoríso eséna.
Tha allákso siníthies ksaná,
zusa ke prin gnoríso eséna.
|