|
Τρέχει ο χρόνος τόσο δαιμονισμένα
Να τον χορτάσω δεν προλάβω ξανά
Φτάνει η ώρα που θα φύγει από μένα
και θα τον χάσω μέχρι την άλλη φορά
Μα όταν πάει να φύγει τον αγκαλιάζω
Τον κρατάω πολύ σφικτά και φωνάζω
Χρόνε χρόνε
Μια χάρη εγώ σου ζητώ
για πάντα ξέχνα με εδώ
Χρόνε χρόνε
Κάνε πως δε μ’ έχεις δει
Τον αγαπάω πολύ
Χρόνε χρόνε
Τελειώνει ο χρόνος μου εδώ
Μη μου το κάνεις αυτό
Χρόνε χρόνε
Σταμάτα αυτήν την στιγμή
Γύρνα ξανά στην αρχή
Θα ‘θελα να σταματούσα το χρόνο
Πάνω στην ώρα που με κρατάει αγκαλιά
Και μου λέει πως θέλει εμένανε μόνο
Κι αυτό που νιώθει δεν το έχει νιώσει ξανά
|
Tréchi o chrónos tóso demonisména
Na ton chortáso den prolávo ksaná
Ftáni i óra pu tha fígi apó ména
ke tha ton cháso méchri tin álli forá
Ma ótan pái na fígi ton agkaliázo
Ton kratáo polí sfiktá ke fonázo
Chróne chróne
Mia chári egó su zitó
gia pánta kséchna me edó
Chróne chróne
Káne pos de m’ échis di
Ton agapáo polí
Chróne chróne
Telióni o chrónos mu edó
Mi mu to kánis aftó
Chróne chróne
Stamáta aftín tin stigmí
Girna ksaná stin archí
Tha ‘thela na stamatusa to chróno
Páno stin óra pu me kratái agkaliá
Ke mu léi pos théli eménane móno
Ki aftó pu nióthi den to échi niósi ksaná
|
