Χωρίς εσένα
πόση εγκατάλειψη κλεισμένη σε δυο λέξεις
πάλι κατάφερες κι απόψε να με μπλέξεις
χωρίς εσένα
Χωρίς εσένα
να δίνω μάχη συνεχώς να σε κερδίσω
δίχως να ξέρω αν θα πεθάνω ή αν θα ζήσω
χωρίς εσένα
χωρίς εσένα
Κι ας με πειράζει
θέλω να ξέρεις από πείσμα σε τελειώνω
κι αν ήσουν ήλιος μου, διαλέγω να κρυώνω
αρκεί για πάντα από σένα να σωθώ
Κι ας με πειράζει
ήρθε η ώρα να μιλήσει η λογική μου
δώσε μου πίσω την υπόλοιπη ζωή μου
και σου υπόσχομαι πως δε θα σ’ αγαπώ
Κι ας με πειράζει…
Χωρίς εσένα
μένει το σχήμα σου στο στρώμα που `ναι άδειο
έχω τη δύναμη μα λείπει το κουράγιο
χωρίς εσένα
Χωρίς εσένα
σε μία έκρηξη θυμού ν’ αποφασίσω
να σε διαγράψω πριν προλάβω να λυγίσω
χωρίς εσένα
χωρίς εσένα
|
Chorís eséna
pósi egkatálipsi klisméni se dio léksis
páli katáferes ki apópse na me bléksis
chorís eséna
Chorís eséna
na díno máchi sinechós na se kerdíso
díchos na kséro an tha petháno í an tha zíso
chorís eséna
chorís eséna
Ki as me pirázi
thélo na kséris apó pisma se telióno
ki an ísun ílios mu, dialégo na krióno
arki gia pánta apó séna na sothó
Ki as me pirázi
írthe i óra na milísi i logikí mu
dóse mu píso tin ipólipi zoí mu
ke su ipóschome pos de tha s’ agapó
Ki as me pirázi…
Chorís eséna
méni to schíma su sto stróma pu `ne ádio
écho ti dínami ma lipi to kurágio
chorís eséna
Chorís eséna
se mía ékriksi thimu n’ apofasíso
na se diagrápso prin prolávo na ligiso
chorís eséna
chorís eséna
|