|
Όλα, κάποτε αρχίζουν και τελειώνουν,
έτσι έγινε και τώρα μεταξύ μας,
ό,τι λόγια και να πούμε μας πληγώνουν
αφού έσβησε η αγάπη η δική μας.
Μια αγάπη, μία φλόγα, μια φωτιά,
κι έναν έρωτα, που ζήσαμε, μεγάλο,
μα έμεινε μια στάχτη στην καρδιά
και τώρα δεν μας δένει τίποτ’ άλλο.
Όλα, κάποτε αρχίζουν και τελειώνουν
κι αν χωρίζουμε, δεν πρέπει να λυπάσαι
κι αν υπάρχουνε στιγμές μας πληγώνουν,
τις καλές στιγμές μονάχα να θυμάσαι.
Μια αγάπη, μία φλόγα, μια φωτιά,
κι έναν έρωτα, που ζήσαμε, μεγάλο,
μα έμεινε μια στάχτη στην καρδιά
και τώρα δεν μας δένει τίποτ’ άλλο
|
Όla, kápote archízun ke teliónun,
étsi égine ke tóra metaksí mas,
ó,ti lógia ke na pume mas pligónun
afu ésvise i agápi i dikí mas.
Mia agápi, mía flóga, mia fotiá,
ki énan érota, pu zísame, megálo,
ma émine mia stáchti stin kardiá
ke tóra den mas déni típot’ állo.
Όla, kápote archízun ke teliónun
ki an chorízume, den prépi na lipáse
ki an ipárchune stigmés mas pligónun,
tis kalés stigmés monácha na thimáse.
Mia agápi, mía flóga, mia fotiá,
ki énan érota, pu zísame, megálo,
ma émine mia stáchti stin kardiá
ke tóra den mas déni típot’ állo
|
