Χτυπούν καμπάνες, χτυπούν καμπάνες
κι όλος ο κόσμος έχει αγάπη μου γιορτή
κι όμως εγώ πίνω φαρμάκι απ’ τον καημό μου
που `μαστε χώρια τη μέρα αυτή
Δεν υπάρχει πιο μαράζι
τέτοια μέρα, να `σαι χώρια
απ’ τα μάτια π’ αγαπάς
Χτυπούν καμπάνες, χτυπούν καμπάνες
κι ο χωρισμός σου, μου θανατώνει την καρδιά
Αυτή τη μέρα, αυτή τη μέρα
σ’ όλα τα χείλη κυλάει το γέλιο κι χαρά
μα τα δικά μου χείλη και μάτια
τα `χει στεγνώσει του χωρισμού μας η συμφορά
Δεν υπάρχει πιο μαράζι
τέτοια μέρα, να `σαι χώρια
απ’ τα μάτια π’ αγαπάς
Χτυπούν καμπάνες, χτυπούν καμπάνες
κι ο χωρισμός σου, μου θανατώνει την καρδιά
μου θανατώνει την καρδιά, μου θανατώνει την καρδιά
|
Chtipun kabánes, chtipun kabánes
ki ólos o kósmos échi agápi mu giortí
ki ómos egó píno farmáki ap’ ton kaimó mu
pu `maste chória ti méra aftí
Den ipárchi pio marázi
tétia méra, na `se chória
ap’ ta mátia p’ agapás
Chtipun kabánes, chtipun kabánes
ki o chorismós su, mu thanatóni tin kardiá
Aftí ti méra, aftí ti méra
s’ óla ta chili kilái to gélio ki chará
ma ta diká mu chili ke mátia
ta `chi stegnósi tu chorismu mas i simforá
Den ipárchi pio marázi
tétia méra, na `se chória
ap’ ta mátia p’ agapás
Chtipun kabánes, chtipun kabánes
ki o chorismós su, mu thanatóni tin kardiá
mu thanatóni tin kardiá, mu thanatóni tin kardiá
|