Άντρας, σαν παιδί ή πατέρας που στο τέλος της μέρας ελπίζει
Άντρας, στης γυναίκας τα μάτια περιμένει να δει αν αξίζει
Άντρας, μια φωνή στο σκοτάδι που μονάχα ένα χάδι σου θέλει
Άντρας, κυνηγός και ηγέτης, της γυναίκας ικέτης εν τέλει
Άντρας… Άντρας…
Τις μεγάλες τις νύχτες είδα νίκες και ήττες
των ονείρων τη γέννα μπροστά μου
Στρατηγός και στρατιώτης απ’ τα χρόνια της νιότης
χωρίς πάντα να σ’ έχω κοντά μου
Μα, η δική σου η νίκη είν’ εδώ, σου ανήκει
η συνέχεια είσαι του κόσμου
μα εμένα η φύση δε μπορεί να μ’ αφήσει
κι από σύμμαχος γίνετ’ εχθρός μου
Άντρας, στο καθήκον σκυφτός αβοήθητος στη μοναξιά του
Άντρας, ακροβάτης σκηνής θεατής της ζωής του θανάτου
Πες μου αν σε λένε Ευανθία ή Μυτρώ ή Μαρία
από όλου του κόσμου τα μέρη
Πες μου αν υπάρχει καμία που μπορεί να μου πει αν με ξέρει
Τις μεγάλες τις νύχτες είδα νίκες και ήττες
των ονείρων τη γέννα μπροστά μου
Στρατηγός και στρατιώτης απ’ τα χρόνια της νιότης
χωρίς πάντα να σ’ έχω κοντά μου
Μα, η δική σου η νίκη είν’ εδώ, σου ανήκει
η συνέχεια είσαι του κόσμου
μα εμένα η φύση δε μπορεί να μ’ αφήσει
κι από σύμμαχος γίνετ’ εχθρός μου
Άντρας, η σιωπή του κραυγή, μια φωτιά δυνατή που τον καίει
Άντρας, μη ρωτάτε γιατί αν τον δείτε μονάχο να κλαίει
Άντρας… Άντρας…
|
Άntras, san pedí í patéras pu sto télos tis méras elpízi
Άntras, stis ginekas ta mátia periméni na di an aksízi
Άntras, mia foní sto skotádi pu monácha éna chádi su théli
Άntras, kinigós ke igétis, tis ginekas ikétis en téli
Άntras… Άntras…
Tis megáles tis níchtes ida níkes ke íttes
ton oniron ti génna brostá mu
Stratigós ke stratiótis ap’ ta chrónia tis niótis
chorís pánta na s’ écho kontá mu
Ma, i dikí su i níki in’ edó, su aníki
i sinéchia ise tu kósmu
ma eména i físi de bori na m’ afísi
ki apó símmachos ginet’ echthrós mu
Άntras, sto kathíkon skiftós avoíthitos sti monaksiá tu
Άntras, akrovátis skinís theatís tis zoís tu thanátu
Pes mu an se léne Evanthía í Mitró í María
apó ólu tu kósmu ta méri
Pes mu an ipárchi kamía pu bori na mu pi an me kséri
Tis megáles tis níchtes ida níkes ke íttes
ton oniron ti génna brostá mu
Stratigós ke stratiótis ap’ ta chrónia tis niótis
chorís pánta na s’ écho kontá mu
Ma, i dikí su i níki in’ edó, su aníki
i sinéchia ise tu kósmu
ma eména i físi de bori na m’ afísi
ki apó símmachos ginet’ echthrós mu
Άntras, i siopí tu kravgí, mia fotiá dinatí pu ton kei
Άntras, mi rotáte giatí an ton dite monácho na klei
Άntras… Άntras…
|