Μια φορά στο τόσο μάτια μου να νιώσω
το φιλί που λιώνει που με τελειώνει
Μια φορά ένα βράδυ το δικό σου χάδι
πάνω στο κορμί μου γίνεται ζωή μου
Αυτό που έχουμε εμείς στην άκρη ποιας λογικής
μωρό μου να χωρέσει
Αυτό που έχουμε εμείς κανένας δε το ξέρει
είναι το πάθος μας βροχή κατακλυσμό θα φέρει
Αυτό που έχουμε εμείς κανείς δε θα το μάθει
είσαι εσύ το πιο σωστό απ’όλα μου τα λάθη
Μια φορά ακόμα στο δικό σου σώμα
θέλω να πεθαίνω να μη σε χορταίνω
Ύστερα να φύγω δίχως να ξεφύγω
απ’αυτά τα μάτια τα δικά σου μάτια
Αυτό που έχουμε εμείς στην άκρη ποιας λογικής
μωρό μου να χωρέσει
Αυτό που έχουμε εμείς κανένας δε το ξέρει
είναι το πάθος μας βροχή κατακλυσμό θα φέρει
Αυτό που έχουμε εμείς κανείς δε θα το μάθει
είσαι εσύ το πιο σωστό απ’όλα μου τα λάθη
|
Mia forá sto tóso mátia mu na nióso
to filí pu lióni pu me telióni
Mia forá éna vrádi to dikó su chádi
páno sto kormí mu ginete zoí mu
Aftó pu échume emis stin ákri pias logikís
moró mu na chorési
Aftó pu échume emis kanénas de to kséri
ine to páthos mas vrochí kataklismó tha féri
Aftó pu échume emis kanis de tha to máthi
ise esí to pio sostó ap’óla mu ta láthi
Mia forá akóma sto dikó su sóma
thélo na petheno na mi se chorteno
Ύstera na fígo díchos na ksefígo
ap’aftá ta mátia ta diká su mátia
Aftó pu échume emis stin ákri pias logikís
moró mu na chorési
Aftó pu échume emis kanénas de to kséri
ine to páthos mas vrochí kataklismó tha féri
Aftó pu échume emis kanis de tha to máthi
ise esí to pio sostó ap’óla mu ta láthi
|