Δεν υπάρχει διαφυγή
η καρδιά μου ναυαγεί
στης αγάπης σου τον άπιαστο βυθό
Το κορμί θα εκραγεί
πάνω στη δική σου γη
μια στιγμή να ταξιδέψω κι ας χαθώ
Τέτοιο έρωτα που καίει
νιώθω πρώτη μου φορά
πες μου το αντάλλαγμα του
όλα μοιάζουνε μικρά
Ζήτησέ μου
του κόσμου τα αστέρια
θα πιαστώ με τη νύχτα στα χέρια
για να σου τα φέρω
Ζήτησέ μου
να ανοίξω για σένα
όσα έχω βαθιά μου κρυμμένα
θα τα καταφέρω
Ζήτησέ μου να αλλάξω θεό
για να δεις τελικά τι μπορώ
Δεν υπάρχει επιστροφή
το μυαλό ηχογραφεί
κάθε λέξη που μου λες κι εγώ πετώ
Στ’ ουρανού την οροφή
η ψυχή μου θα βρεθεί
μες στον κόσμο σου μια θέση αν θα βρω
|
Den ipárchi diafigí
i kardiá mu nafagi
stis agápis su ton ápiasto vithó
To kormí tha ekragi
páno sti dikí su gi
mia stigmí na taksidépso ki as chathó
Tétio érota pu kei
niótho próti mu forá
pes mu to antállagma tu
óla miázune mikrá
Zítisé mu
tu kósmu ta astéria
tha piastó me ti níchta sta chéria
gia na su ta féro
Zítisé mu
na anikso gia séna
ósa écho vathiá mu krimména
tha ta kataféro
Zítisé mu na allákso theó
gia na dis teliká ti boró
Den ipárchi epistrofí
to mialó ichografi
káthe léksi pu mu les ki egó petó
St’ uranu tin orofí
i psichí mu tha vrethi
mes ston kósmo su mia thési an tha vro
|