Ζούλα σε μια βάρκα μπήκα
και στη σπηλιά του Δράκου βγήκα
Βλέπω τρεις μαστουρωμένοι
βρε και στην άμμο μωρέ ξαπλωμένοι
Ήταν ο Μπάτης βρε κι ο Αρτέμης
μωρέ και ο Στράτος βρε ο Τεμπέλης
Βρε συ Στράτο ντε βρε συ Στράτο
βρε σιάξε ναργιλέ αφράτο
Να φουμάρει βρε το Μπατάκι
βρε που ‘ναι χρόνια βρε ντερβισάκι
Να φουμάρει βρε κι ο Αρτέμης
ντε όπου πάει μωρέ και μας φέρνει
Μας στέλνει μαύρο από την Πόλη
βρε και μαστούρια είμαστε όλοι
Τουμπεκί απ’ την Περσία
ντε πίνει ο μάγκας με ησυχία
|
Zula se mia várka bíka
ke sti spiliá tu Dráku vgíka
Olépo tris masturoméni
vre ke stin ámmo moré ksaploméni
Ήtan o Bátis vre ki o Artémis
moré ke o Strátos vre o Tebélis
Ore si Stráto nte vre si Stráto
vre siákse nargilé afráto
Na fumári vre to Batáki
vre pu ‘ne chrónia vre ntervisáki
Na fumári vre ki o Artémis
nte ópu pái moré ke mas férni
Mas stélni mavro apó tin Póli
vre ke masturia imaste óli
Tubekí ap’ tin Persía
nte píni o mágkas me isichía
|