|
Δε κράτησες καμία επαφή
δεν έστειλες ποτέ σου ένα σημάδι
και μένα που σ’ αγάπησα πολύ
με κλείδωσες για πάντα στο σκοτάδι
Δεν είπες ούτε ένα ευχαριστώ
δεν ένιωσες καμιά ευγνωμοσύνη
για μένα που τυφλά τόσο καιρό
απόλυτη σου είχα εμπιστοσύνη
Δεν αξίζει τον κόπο ούτε να σε μισώ
δεν αξίζεις να σ’ εκδικηθώ
Αδιαφορώ κι έτσι προχωρώ
σαν να μη γνώρισα ποτέ τα δυο σου μάτια
Αδιαφορώ δεν υποχωρώ
έστω κι αν γίνομαι κρυφά χίλια κομμάτια
αδιαφορώ…
Δεν ήσουν μια φορά ειλικρινής
δεν έκανες ποτέ σου ένα βήμα
και μ’ άφησες στην άκρη της ζωής
μιας πέτρινης καρδιάς να ’μαι το θύμα
Δεν ένιωσες ποτέ σου ενοχές
δεν είπες ούτε μια φορά συγγνώμη
και μ’ έκανες να νιώσω τελικά
πως έκλεισαν για μένα όλοι οι δρόμοι
|
De krátises kamía epafí
den éstiles poté su éna simádi
ke ména pu s’ agápisa polí
me klidoses gia pánta sto skotádi
Den ipes ute éna efcharistó
den énioses kamiá evgnomosíni
gia ména pu tiflá tóso keró
apóliti su icha ebistosíni
Den aksízi ton kópo ute na se misó
den aksízis na s’ ekdikithó
Adiaforó ki étsi prochoró
san na mi gnórisa poté ta dio su mátia
Adiaforó den ipochoró
ésto ki an ginome krifá chília kommátia
adiaforó…
Den ísun mia forá ilikrinís
den ékanes poté su éna víma
ke m’ áfises stin ákri tis zoís
mias pétrinis kardiás na ’me to thíma
Den énioses poté su enochés
den ipes ute mia forá singnómi
ke m’ ékanes na nióso teliká
pos éklisan gia ména óli i drómi
|
