Τα μάτια μου δε γνώριζαν σκοτάδια
Είχα φτερά πετούσα μες στα βράδια
Ως τα φεγγάρια
Ως τα φεγγάρια.
Ξεκίνησα μες του ονείρου την σφαίρα
Μα σύρθηκα σαν βάρκα σε μια ξέρα
Άδικη μέρα.
Άδικη μέρα
Σκιές μονάχες τρέχαν οι φωνές μου
Πάγωσε ο χρόνος μέσα στις σιωπές μου
Πυκνό σκοτάδι
Πυκνό σκοτάδι.
Και πίστεψα πως μια στιγμή σαν φτάνει
Ρίχνει τα κάστρα ο νους τη μάχη χάνει
Σε ένα βράδυ.
Σε ένα βράδυ.
Κι αν βρήκε τρικυμία η ψυχή μου
Κι αν βρήκε μαχαιριά η θύμηση μου
Κάτι θα φέρει.
Κάτι θα φέρει.
Κάτι θα φέρει.
Ζητούσα και ζητάω παρατάσεις
Στου ήλιου την αγάπη όταν φθάσεις
Ποιος θα το ξέρει.
Ποιος θα το ξέρει..
Τα μάτια μου τον φώναζαν λατρεία
Αγγέλου φως που σβήνει στην πορεία
Τ’ αγκάθι χρόνια.
Τ’ αγκάθι χρόνια.
Τ’ αγκάθι χρόνια..
Μα τώρα ξέρω ότι κι αν ραγίσει
Και μέσα στην ζωή μας θα σκορπίσει
Μιλάει αιώνια.
Μιλάει αιώνια..
|
Ta mátia mu de gnórizan skotádia
Icha fterá petusa mes sta vrádia
Os ta fengária
Os ta fengária.
Ksekínisa mes tu oniru tin sfera
Ma sírthika san várka se mia kséra
Άdiki méra.
Άdiki méra
Skiés monáches tréchan i fonés mu
Págose o chrónos mésa stis siopés mu
Piknó skotádi
Piknó skotádi.
Ke pístepsa pos mia stigmí san ftáni
Ríchni ta kástra o nus ti máchi cháni
Se éna vrádi.
Se éna vrádi.
Ki an vríke trikimía i psichí mu
Ki an vríke macheriá i thímisi mu
Káti tha féri.
Káti tha féri.
Káti tha féri.
Zitusa ke zitáo paratásis
Stu íliu tin agápi ótan fthásis
Pios tha to kséri.
Pios tha to kséri..
Ta mátia mu ton fónazan latria
Angélu fos pu svíni stin poria
T’ agkáthi chrónia.
T’ agkáthi chrónia.
T’ agkáthi chrónia..
Ma tóra kséro óti ki an ragisi
Ke mésa stin zoí mas tha skorpísi
Milái eónia.
Milái eónia..
|