Παίρνω τους δρόμους και ώρες περπατώ
Βάρος στους ώμους μωρό σε κουβαλώ
Στα ακουστικά μου τραγούδια π’ αγαπώ
Που ταξιδεύω και που σε κυνηγώ
νιώσε το ίδιο κι έλα λίγο προς τα εδώ
Έλα και νιώσε δυνατά ότι σου έχω τόση αδυναμία
νιώσε με κρυφά απ’ τη βαθιά μας την επιθυμία
κρύψου στη σιωπή μα μη γκρεμίζεις ό,τι έχω χτίσει
γεύση μου ζεστή κι ας μη σ’ έχω ακόμη εγώ φιλήσει
Όλοι μας λένε χημεία ιδανική
μα τα αποφεύγεις με στάση φιλική
παίρνω τους δρόμους και ώρες οδηγώ
φρένο δεν έχω τους νόμους σου πατώ
νιώσε το ίδιο και έλα λίγο προς τα εδώ
Έλα και νιώσε δυνατά ότι σου έχω τόση αδυναμία
Νιώσε με κρυφά απ’ τη βαθιά μας την επιθυμία
Κρύψου στη σιωπή μα μη γκρεμίζεις ό,τι έχω χτίσει
γεύση μου ζεστή κι ας μη σ’ έχω ακόμη εγώ φιλήσει
νιώσε δυνατά ότι σου έχω τόση αδυναμία
Νιώσε με κρυφά απ’ τη βαθιά μας την επιθυμία
νιώσε δυνατά ότι σου έχω τόση αδυναμία
Νιώσε με κρυφά απ’ τη βαθιά μας την επιθυμία
Κρύψου στη σιωπή μα μη γκρεμίζεις ό,τι έχω χτίσει
γεύση μου ζεστή κι ας μη σ’ έχω ακόμη εγώ φιλήσει
|
Perno tus drómus ke óres perpató
Oáros stus ómus moró se kuvaló
Sta akustiká mu tragudia p’ agapó
Pu taksidevo ke pu se kinigó
nióse to ídio ki éla lígo pros ta edó
Έla ke nióse dinatá óti su écho tósi adinamía
nióse me krifá ap’ ti vathiá mas tin epithimía
krípsu sti siopí ma mi gkremízis ó,ti écho chtísi
gefsi mu zestí ki as mi s’ écho akómi egó filísi
Όli mas léne chimia idanikí
ma ta apofevgis me stási filikí
perno tus drómus ke óres odigó
fréno den écho tus nómus su pató
nióse to ídio ke éla lígo pros ta edó
Έla ke nióse dinatá óti su écho tósi adinamía
Nióse me krifá ap’ ti vathiá mas tin epithimía
Krípsu sti siopí ma mi gkremízis ó,ti écho chtísi
gefsi mu zestí ki as mi s’ écho akómi egó filísi
nióse dinatá óti su écho tósi adinamía
Nióse me krifá ap’ ti vathiá mas tin epithimía
nióse dinatá óti su écho tósi adinamía
Nióse me krifá ap’ ti vathiá mas tin epithimía
Krípsu sti siopí ma mi gkremízis ó,ti écho chtísi
gefsi mu zestí ki as mi s’ écho akómi egó filísi
|