Στα χείλη το χαμόγελο μαράθηκε
στα μάτια μου η σκέψη σου βροχή
Ελπίδα η αγάπη σου που χάθηκε
κι ο πόνος μου αγιάτρευτη πληγή
Αδυναμία μου ήσουνα κι έμεινες
και σαν το αίμα μου κυλάς μες στο κορμί μου
Αδυναμία μου, έφυγες κι έγινε
ένα μαρτύριο ολόκληρη η ζωή μου
Τα χέρια μου σαν φύλλα σιγοτρέμουνε
Τη σκέψη μου την πνίγει ο καημός
Τον πόνο που τα λόγια σου μου φέρανε
τον ξέρει τώρα μόνο ο Θεός
Αδυναμία μου ήσουνα κι έμεινες
και σαν το αίμα μου κυλάς μες στο κορμί μου
Αδυναμία μου, έφυγες κι έγινε
ένα μαρτύριο ολόκληρη η ζωή μου
|
Sta chili to chamógelo maráthike
sta mátia mu i sképsi su vrochí
Elpída i agápi su pu cháthike
ki o pónos mu agiátrefti pligí
Adinamía mu ísuna ki émines
ke san to ema mu kilás mes sto kormí mu
Adinamía mu, éfiges ki égine
éna martírio olókliri i zoí mu
Ta chéria mu san fílla sigotrémune
Ti sképsi mu tin pnígi o kaimós
Ton póno pu ta lógia su mu férane
ton kséri tóra móno o Theós
Adinamía mu ísuna ki émines
ke san to ema mu kilás mes sto kormí mu
Adinamía mu, éfiges ki égine
éna martírio olókliri i zoí mu
|