Αδύνατον να κοιμηθώ
κι η ώρα είναι τρεισήμισι
μπερδεύτηκα κι αρπάχτηκα
με τη δική σου θύμηση
με τη δική σου θύμηση
κι η ώρα είναι τρεισήμισι
Της περασμένης μας ζωής
με ζωνουν τα φαντάσματα
κι εγώ σαν τον βρικόλακα
πλανιέμαι στα χαλάσματα
πλανιέμαι στα χαλάσματα
με ζώνουν τα φαντάσματα
Με την καλή σου την καρδιά
το σφάλμα μου συγχώρεσε
κοιτάζομαι και απορώ
τόσος καημός που χώρεσε
τόσος καημός που χώρεσε
το σφάλμα μου συγχώρεσε
|
Adínaton na kimithó
ki i óra ine trisímisi
berdeftika ki arpáchtika
me ti dikí su thímisi
me ti dikí su thímisi
ki i óra ine trisímisi
Tis perasménis mas zoís
me zonun ta fantásmata
ki egó san ton vrikólaka
planiéme sta chalásmata
planiéme sta chalásmata
me zónun ta fantásmata
Me tin kalí su tin kardiá
to sfálma mu sigchórese
kitázome ke aporó
tósos kaimós pu chórese
tósos kaimós pu chórese
to sfálma mu sigchórese
|