Μου πήρανε το γέλιο απ’ τα χείλη
και είπα πως μου πάει σοβαρός
Μου κλέψανε το Μάρτη τον Απρίλη
μα κι έτσι ήταν ωραίος ο καιρός
Μα όταν είπαν πως θα πάρουνε εσένα
τότε τους φώναξα αδύνατον γιατί
Γιατί εσύ εσύ κι εγώ ήμαστε ένα
τι να τη κάνω μοναχός μου τη ζωή
Μου κρύψανε τον ήλιο το φεγγάρι
και είπα στο σκοτάδι είναι καλά
Ότι είχα στη ζωή μου το ‘χουν πάρει
μα εμένα δε με νοιάζουν όλ’ αυτά
|
Mu pírane to gélio ap’ ta chili
ke ipa pos mu pái sovarós
Mu klépsane to Márti ton Apríli
ma ki étsi ítan oreos o kerós
Ma ótan ipan pos tha párune eséna
tóte tus fónaksa adínaton giatí
Giatí esí esí ki egó ímaste éna
ti na ti káno monachós mu ti zoí
Mu krípsane ton ílio to fengári
ke ipa sto skotádi ine kalá
Όti icha sti zoí mu to ‘chun pári
ma eména de me niázun ól’ aftá
|