|
Ζυγώνεις μ’ αναφυλλητά
Ραχήλ, Μαρία, Σάρα
χίλια πρόσωπα, καθρέφτες
οι απρόσωποι σου φταίχτες
ουρλιαχτά στης μέρας μου την αύρα
Ω, αχόρταγη μου μνήμη
στου απείρου το καμίνι
σάρκα μελαμψή, φτωχή μου σάρκα
Αγγελοι, γυμνοί, μετανοιωμένοι
στη Συγγρού, στου Φιξ, στη Μενεμένη
μηχανοδηγοί, αφιονισμένοι στο ταξίδι μου
η αιώνια τους φλόγα μένει
νηστική, βραχνή, μαστιγωμένη
ώριμη, υγρή, συντονισμένη, στα βραχέα μου
ΑΕΟ στα φωνήεντα βουλιάζω
ΑΕΟ μοναξιά μου σ’ αγκαλιάζω
ΑΕΟ Δέσποινα μου ωριμάζω
ΑΕΟ κι όμως σαν παιδί τρομάζω
Προφταίνω να σου ξηγηθώ
γυναίκα Αρετούσα
από πάντα σ’ αγαπούσα
σαν την πρόστυχη σου Μούσα
σαν την πιο φιλήδονη φιγούρα
Μεσ’ απ’ την κρυφή σου αξία
πήρε τ’ όνειρο ουσία
απ’ τον πάγο στης φωτιάς τη βία
Μια φτερούγα, αιώνες τρομαγμένη
σκέπασε μια πόλη ζαλισμένη
στα παράσιτα της στριμωγμένη, καθημερινή
μακριά, λοξά παραπατώντας
γερανοί θα ρθούν ακροβατώντας
κι είμαι έτοιμος να βρω πετώντας
την αγάπη σου
ΑΕΟ στα φωνήεντα βουλιάζω
ΑΕΟ μοναξιά μου σ’ αγκαλιάζω
ΑΕΟ Δέσποινα μου ωριμάζω
ΑΕΟ κι όμως σαν παιδί τρομάζω
|
Zigónis m’ anafillitá
Rachíl, María, Sára
chília prósopa, kathréftes
i aprósopi su ftechtes
urliachtá stis méras mu tin avra
O, achórtagi mu mními
stu apiru to kamíni
sárka melampsí, ftochí mu sárka
Angeli, gimni, metanioméni
sti Singru, stu Fiks, sti Meneméni
michanodigi, afionisméni sto taksídi mu
i eónia tus flóga méni
nistikí, vrachní, mastigoméni
órimi, igrí, sintonisméni, sta vrachéa mu
AEO sta foníenta vuliázo
AEO monaksiá mu s’ agkaliázo
AEO Déspina mu orimázo
AEO ki ómos san pedí tromázo
Profteno na su ksigithó
gineka Aretusa
apó pánta s’ agapusa
san tin próstichi su Musa
san tin pio filídoni figura
Mes’ ap’ tin krifí su aksía
píre t’ óniro usía
ap’ ton págo stis fotiás ti vía
Mia fteruga, eónes tromagméni
sképase mia póli zalisméni
sta parásita tis strimogméni, kathimeriní
makriá, loksá parapatóntas
gerani tha rthun akrovatóntas
ki ime étimos na vro petóntas
tin agápi su
AEO sta foníenta vuliázo
AEO monaksiá mu s’ agkaliázo
AEO Déspina mu orimázo
AEO ki ómos san pedí tromázo
|
