|
Πέφτει η βραδιά, πέφτει η νυχτιά, πέφτει και το σκοτάδι
Πέφτει ένα αστέρι, μια ευχή για ένα δικό σου χάδι
Είσαι κρυστάλλινο νερό, είσαι το βοριαδάκι
Κρύβεσαι μες στα σύννεφα που έφτιαχνα παιδάκι
Ας είναι μόνο μια στιγμή, ας είναι για ένα βράδυ
να `ρθεις εσύ γλυκιά μου αυγή σαν λάμψη στο σκοτάδι
Κι αφήνομαι, βυθίζομαι στο μαύρο της ματιάς σου
Αφήνομαι και πνίγομαι στα πιο βαθιά φιλιά σου
Αφήνομαι, βυθίζομαι στο μαύρο της ματιάς σου
Αφήνομαι, ονειρεύομαι ξανά
Έλα γλυκιά μου, έλα `δω να σου το τραγουδήσω
Έλα να σου το πω κι αλλιώς, να σου το ψιθυρίσω
Είσαι για μένα ο ποταμός, είσαι για μένα ο δρόμος
Είσαι των ονείρων μου ο πρώτος ταχυδρόμος
|
Péfti i vradiá, péfti i nichtiá, péfti ke to skotádi
Péfti éna astéri, mia efchí gia éna dikó su chádi
Ise kristállino neró, ise to voriadáki
Krívese mes sta sínnefa pu éftiachna pedáki
As ine móno mia stigmí, as ine gia éna vrádi
na `rthis esí glikiá mu avgí san lámpsi sto skotádi
Ki afínome, vithízome sto mavro tis matiás su
Afínome ke pnígome sta pio vathiá filiá su
Afínome, vithízome sto mavro tis matiás su
Afínome, onirevome ksaná
Έla glikiá mu, éla `do na su to tragudíso
Έla na su to po ki alliós, na su to psithiríso
Ise gia ména o potamós, ise gia ména o drómos
Ise ton oniron mu o prótos tachidrómos
|
