Εγώ αν πίνω κι αν μεθώ
κανέναν δεν πειράζω,
κι ούτε κανέναν ενοχλώ
όταν αναστενάζω,
κι ούτε κανέναν ενοχλώ
όταν αναστενάζω.
Αφήστε με μονάχο μου
στου καπηλειού την άκρη,
δική μου είναι η καρδιά,
δικό μου και το δάκρυ,
δική μου είναι η καρδιά,
δικό μου και το δάκρυ.
Έχω στα στήθια μου φωτιά
και ζάλη στο κεφάλι,
κι αν θα σας πω τον πόνο μου
ποιος θα με καταλάβει,
κι αν θα σας πω τον πόνο μου
ποιος θα με καταλάβει.
Αφήστε με μονάχο μου
στου καπηλειού την άκρη,
δική μου είναι η καρδιά,
δικό μου και το δάκρυ,
δική μου είναι η καρδιά,
δικό μου και το δάκρυ.
|
Egó an píno ki an methó
kanénan den pirázo,
ki ute kanénan enochló
ótan anastenázo,
ki ute kanénan enochló
ótan anastenázo.
Afíste me monácho mu
stu kapiliu tin ákri,
dikí mu ine i kardiá,
dikó mu ke to dákri,
dikí mu ine i kardiá,
dikó mu ke to dákri.
Έcho sta stíthia mu fotiá
ke záli sto kefáli,
ki an tha sas po ton póno mu
pios tha me katalávi,
ki an tha sas po ton póno mu
pios tha me katalávi.
Afíste me monácho mu
stu kapiliu tin ákri,
dikí mu ine i kardiá,
dikó mu ke to dákri,
dikí mu ine i kardiá,
dikó mu ke to dákri.
|