Θυμήσου αυτά τα λόγια που θα πω
μια μέρα θα με θες απελπισμένα
αυτό είναι το παράξενο με μένα
να μ’ αγαπάνε όταν πια δεν αγαπώ
Αγάπα με λοιπόν τώρα που μ’ έχεις
τον πόνο μου μια μέρα δε θ’ αντέχεις
θα `ρθούνε νύχτες άγριες και φόνισσες
να κλαις γι’ αυτά που τώρα περιφρόνησες
Αγάπα με λοιπόν τώρα που μ’ έχεις
τώρα που μ’ έχεις…
Εγώ αυτό μονάχα θα σου πω
θυμήσου το, αγάπη μου, θυμήσου
την ώρα που θα βγαίνω απ’ τη ζωή σου
την ίδια ώρα μες στο αίμα σου θα μπω
|
Thimísu aftá ta lógia pu tha po
mia méra tha me thes apelpisména
aftó ine to parákseno me ména
na m’ agapáne ótan pia den agapó
Agápa me lipón tóra pu m’ échis
ton póno mu mia méra de th’ antéchis
tha `rthune níchtes ágries ke fónisses
na kles gi’ aftá pu tóra perifrónises
Agápa me lipón tóra pu m’ échis
tóra pu m’ échis…
Egó aftó monácha tha su po
thimísu to, agápi mu, thimísu
tin óra pu tha vgeno ap’ ti zoí su
tin ídia óra mes sto ema su tha bo
|