|
H κάθε μέρα που περάσαμε μαζί
Μια ανοιχτή πληγή
Μοιάζαν τα όνειρα με αμέτρητα φεγγάρια
Που πέσανε στη γη
Για τα τραγούδια αυτά που κλάψαμε μαζί
Φωτίζαν τα σκοτάδια
Με δάκρυα που έσβηναν του πόνου τα σημάδια
Είναι η αγάπη ακριβή και ποιος πληρώνει
Είναι η αγάπη σαν παιδί που μεγαλώνει
Όλα τα όνειρα μαζί πιάνουν φωτιά πάνω στη γη
Είναι η αγάπη ακριβή
Για κάθε πρόβλημα που μας έφερνε κοντά
Μας έδενε σφιχτά
Μα δεν κατάφερε τη μοίρα μας ν’αλλάξει
Παρέμεινε βαριά
Όταν τυχαία σε συνάντησα ξανά
Να με ρωτάς γιατί
Στο τέλος έφτασα ενώ είσαι στην αρχή
Όταν γυρίσει όψη το φεγγάρι
Μπορεί μαζί του την ελπίδα μου να πάρει
Ώς τότε θα κρατήσω εδώ κοντά μου
Τις αναμνήσεις που σε πήραν μακριά μου
|
H káthe méra pu perásame mazí
Mia anichtí pligí
Miázan ta ónira me amétrita fengária
Pu pésane sti gi
Gia ta tragudia aftá pu klápsame mazí
Fotízan ta skotádia
Me dákria pu ésvinan tu pónu ta simádia
Ine i agápi akriví ke pios pliróni
Ine i agápi san pedí pu megalóni
Όla ta ónira mazí piánun fotiá páno sti gi
Ine i agápi akriví
Gia káthe próvlima pu mas éferne kontá
Mas édene sfichtá
Ma den katáfere ti mira mas n’alláksi
Parémine variá
Όtan tichea se sinántisa ksaná
Na me rotás giatí
Sto télos éftasa enó ise stin archí
Όtan girísi ópsi to fengári
Bori mazí tu tin elpída mu na pári
Ώs tóte tha kratíso edó kontá mu
Tis anamnísis pu se píran makriá mu
|
