Δε με νοιάζει ό,τι κι αν είσαι
Μα στη σκέψη σου εμένα να κρατάς
Και την γλώσσα της αγάπης να μιλάς
Δε με νοιάζει όποια και αν είσαι
Τι πιστεύεις και ποιος είναι ο θεός που προσκυνάς
Μα στην γλώσσα της αγάπης να μιλάς
Αγάπη δώσε μου
Και γι’ αγάπη μίλα
Και πες πως σήμερα
Αρχίζει η ζωή
Αγάπη δώσε μου
Κι η ζωή αυτή
Θα μοιάζει μ’ όνειρο που ζήσαμε μαζί
Δε με νοιάζει όποιος κι αν είσαι
Είναι η αγάπη σου απόλαυση σκλαβιάς
Και πεθαίνω όταν γι’ αγάπη μου μιλάς
Θέλω μόνο από σένα
Τη ζωή μέσα απ’ τα μάτια τα δικά μου να κοιτάς
Και στη γλώσσα της αγάπης να μιλάς
|
De me niázi ó,ti ki an ise
Ma sti sképsi su eména na kratás
Ke tin glóssa tis agápis na milás
De me niázi ópia ke an ise
Ti pistevis ke pios ine o theós pu proskinás
Ma stin glóssa tis agápis na milás
Agápi dóse mu
Ke gi’ agápi míla
Ke pes pos símera
Archízi i zoí
Agápi dóse mu
Ki i zoí aftí
Tha miázi m’ óniro pu zísame mazí
De me niázi ópios ki an ise
Ine i agápi su apólafsi sklaviás
Ke petheno ótan gi’ agápi mu milás
Thélo móno apó séna
Ti zoí mésa ap’ ta mátia ta diká mu na kitás
Ke sti glóssa tis agápis na milás
|