Εργάτες στο ζυγό του μεροκάματου
και βασιλιάδες δίχως να `χουν θρόνο
στήσαν χορό και λένε στο τραγούδι τους:
Αγάπη ειν’ η ζωή κι αγάπη μόνο.
Και σένα κάποια νύχτα που μου χάρισες
για συντροφιά την πίκρα και τον πόνο,
δυο λόγια σου `πα τότε μα δεν τ’ άκουσες:
Αγάπη ειν’ η ζωή κι αγάπη μόνο.
Πουλιά στα περιβόλια και στα σύννεφα
ξυπνάνε να προλάβουνε το χρόνο
κι ανοίγουν τα φτερά τους τιτιβίζοντας:
Αγάπη ειν’ η ζωή κι αγάπη μόνο.
Και σένα κάποια νύχτα που μου χάρισες
για συντροφιά την πίκρα και τον πόνο,
δυο λόγια σου `πα τότε μα δεν τ’ άκουσες:
Αγάπη ειν’ η ζωή κι αγάπη μόνο.
|
Ergátes sto zigó tu merokámatu
ke vasiliádes díchos na `chun thróno
stísan choró ke léne sto tragudi tus:
Agápi in’ i zoí ki agápi móno.
Ke séna kápia níchta pu mu chárises
gia sintrofiá tin píkra ke ton póno,
dio lógia su `pa tóte ma den t’ ákuses:
Agápi in’ i zoí ki agápi móno.
Puliá sta perivólia ke sta sínnefa
ksipnáne na prolávune to chróno
ki anigun ta fterá tus titivízontas:
Agápi in’ i zoí ki agápi móno.
Ke séna kápia níchta pu mu chárises
gia sintrofiá tin píkra ke ton póno,
dio lógia su `pa tóte ma den t’ ákuses:
Agápi in’ i zoí ki agápi móno.
|