Ένα δειλινό, μες στ’ ακροθαλάσσι,
σαν το ναυαγό ήρθα κι εγώ.
Μου ‘δωσες νερό σ’ ασημένιο τάσι,
για να δροσιστώ, σ’ ευχαριστώ.
Αγάπη μέσα στην καρδιά
φουρτουνιασμένη λαγκαδιά
κάποια βραδιά πλημμύρισες,
και μας ξεκλήρισες.
Πάψε να ζητάς όλη την αλήθεια,
τι είναι ο έρωτας μη με ρωτάς.
Ψάξε να τη βρεις μες στα παραμύθια,
τώρα δεν μπορείς, είναι νωρίς.
Αγάπη μέσα στην καρδιά
φουρτουνιασμένη λαγκαδιά
κάποια βραδιά πλημμύρισες,
και μας ξεκλήρισες.
|
Έna dilinó, mes st’ akrothalássi,
san to nafagó írtha ki egó.
Mu ‘doses neró s’ asiménio tási,
gia na drosistó, s’ efcharistó.
Agápi mésa stin kardiá
furtuniasméni lagkadiá
kápia vradiá plimmírises,
ke mas kseklírises.
Pápse na zitás óli tin alíthia,
ti ine o érotas mi me rotás.
Psákse na ti vris mes sta paramíthia,
tóra den boris, ine norís.
Agápi mésa stin kardiá
furtuniasméni lagkadiá
kápia vradiá plimmírises,
ke mas kseklírises.
|