Αγαπημένη ειν’ τ’ όνομά σου,
να ‘μουν κοντά σου, να σε κρατώ.
Άδεια η ζωή μου, αχ να μπορούσα
το πρόσωπό σου να ξαναδώ.
Αγαπημένη, κάθε σου γέλιο,
κάθε σου δάκρυ, κάθε φιλί
μένει σημάδι ευλογημένο.
Το άγγιγμά σου ήταν ζωή.
Δε θα σε δω, όμως δε θα σε δω
και το παράπονο μένει.
Αγαπημένη μου, δε θα σε δω,
διάλεξες να ‘σαι μια ξένη.
Αγαπημένη…
Αγαπημένο είν’ τ’ όνομά σου,
κάθε ματιά σου, κι ό,τι έχεις πει.
Αχ να μπορούσα, στην αγκαλιά σου
να ξεψυχήσω ένα πρωί.
|
Agapiméni in’ t’ ónomá su,
na ‘mun kontá su, na se krató.
Άdia i zoí mu, ach na borusa
to prósopó su na ksanadó.
Agapiméni, káthe su gélio,
káthe su dákri, káthe filí
méni simádi evlogiméno.
To ángigmá su ítan zoí.
De tha se do, ómos de tha se do
ke to parápono méni.
Agapiméni mu, de tha se do,
diálekses na ‘se mia kséni.
Agapiméni…
Agapiméno in’ t’ ónomá su,
káthe matiá su, ki ó,ti échis pi.
Ach na borusa, stin agkaliá su
na ksepsichíso éna pri.
|