|
Τις νύχτες σαν σκιά
γλιστρώ στα σκοτεινά
γυρεύοντας το φως
ο πόνος μου κρυφός
Γυρεύω μια ψυχή
μιαν άπιστη ψυχή
μπροστά της να σταθώ
να ξομολογηθώ
Αχ, κυρία αμαρτία
αφορμή μου και αιτία
να σου δώσω ένα φιλί
να σου παίξω και βιολί
Με πονάς και με μαγευείς,
προσπερνάς και με παιδεύεις
τι γυρεύεις δηλαδή;
Μία είναι η ζωή…
Στην πύλη του αυριανού
το φως του δειλινού
μου κάρφωσε στο νου
τα μάτια τ’ ουρανού
Τις μοίρες μου ζητώ
μες τον κατακλυσμό
να μάθω πώς και τι
και το κλειστο χαρτί
Αχ κυρία αμαρτία
ακριβή μου ελευθερία
κόκκινη σταλαγματία
με την πρώτη σου ματιά
Με πονάς και με μαγεύεις,
προσπερνάς και με παιδεύεις
τι γυρεύεις δηλαδή;
Μία είναι η ζωή…
Τα πόδια μου γυμνά
τα πέπλα μου εφτά
στον κόσμο θα χαθώ
με μαύρο νυφικό
Να μάθω πού θα πας
αφού δε μ’ αγαπάς
στα μάτια σου να δω
αν έχω ελπίδα εδώ
Αχ κυρία αμαρτία
της ψυχής μου αθανασία
στην οθόνη του μυαλού,
στο μπαλκόνι τ’ ουρανού
Με πονάς και μαγεύεις,
προσπερνάς και με παιδεύεις
τι γυρεύεις δηλαδή;
Μία είναι η ζωή…
|
Tis níchtes san skiá
glistró sta skotiná
girevontas to fos
o pónos mu krifós
Girevo mia psichí
mian ápisti psichí
brostá tis na stathó
na ksomologithó
Ach, kiría amartía
aformí mu ke etía
na su dóso éna filí
na su pekso ke violí
Me ponás ke me magevis,
prospernás ke me pedevis
ti girevis diladí;
Mía ine i zoí…
Stin píli tu avrianu
to fos tu dilinu
mu kárfose sto nu
ta mátia t’ uranu
Tis mires mu zitó
mes ton kataklismó
na mátho pós ke ti
ke to klisto chartí
Ach kiría amartía
akriví mu elefthería
kókkini stalagmatía
me tin próti su matiá
Me ponás ke me magevis,
prospernás ke me pedevis
ti girevis diladí;
Mía ine i zoí…
Ta pódia mu gimná
ta pépla mu eftá
ston kósmo tha chathó
me mavro nifikó
Na mátho pu tha pas
afu de m’ agapás
sta mátia su na do
an écho elpída edó
Ach kiría amartía
tis psichís mu athanasía
stin othóni tu mialu,
sto balkóni t’ uranu
Me ponás ke magevis,
prospernás ke me pedevis
ti girevis diladí;
Mía ine i zoí…
|
