|
Άγγελος εξάγγελος μας ήρθε από μακριά
γερμένος πάνω σ’ ένα δεκανίκι
δεν ήξερε καθόλου μα καθόλου να μιλά
και είχε γλώσσα μόνο για να γλείφει
Τα νέα που μας έφερε ήταν όλα μια ψευτιά
μα ακούγονταν ευχάριστα στ’ αυτί μας
γιατί έμοιαζε μ’ αλήθεια η κάθε του ψευτιά
κι ακούγοντάς τον ησύχαζε η ψυχή μας
Έστησε το κρεβάτι του πίσω απ’ την αγορά
κι έλεγε καλαμπούρια στην ταβέρνα
μπαινόβγαινε κεφάτος στα κουρεία και στα λουτρά
και χάζευε τα ψάρια μες στη στέρνα
Και πέρασε ο χειμώνας κι ήρθε η καλοκαιριά
κι ύστερα πάλι ξανάρθανε τα κρύα
ώσπου κάποιο βραδάκι βρε τι του `ρθε ξαφνικά
κι άρχισε να φωνάζει με μανία
Τα πόδια μου καήκανε σ’ αυτή την ερημιά
η νύχτα εναλλάσσεται με νύχτα
τα νέα που σας έφερα σας χάιδεψαν τ’ αυτιά
μα απέχουνε πολύ απ’ την αλήθεια
Αμέσως καταλάβαμε τι πήγαινε να πει
και του `παμε να φύγει μουδιασμένα
αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει
καλύτερα να μην μας πει κανένα
|
Άngelos eksángelos mas írthe apó makriá
germénos páno s’ éna dekaníki
den íksere kathólu ma kathólu na milá
ke iche glóssa móno gia na glifi
Ta néa pu mas éfere ítan óla mia pseftiá
ma akugontan efchárista st’ aftí mas
giatí émiaze m’ alíthia i káthe tu pseftiá
ki akugontás ton isíchaze i psichí mas
Έstise to kreváti tu píso ap’ tin agorá
ki élege kalaburia stin tavérna
benóvgene kefátos sta kuria ke sta lutrá
ke cházeve ta psária mes sti stérna
Ke pérase o chimónas ki írthe i kalokeriá
ki ístera páli ksanárthane ta kría
óspu kápio vradáki vre ti tu `rthe ksafniká
ki árchise na fonázi me manía
Ta pódia mu kaíkane s’ aftí tin erimiá
i níchta enallássete me níchta
ta néa pu sas éfera sas cháidepsan t’ aftiá
ma apéchune polí ap’ tin alíthia
Amésos katalávame ti pígene na pi
ke tu `pame na fígi mudiasména
afu den iche néa efchárista na pi
kalítera na min mas pi kanéna
|
