Άγνωστε φίλε, εραστή της αγάπης μου,
άσ’ την σε μένα, μόνο σε μένα, σε παρακαλώ.
Είναι το φως μου, ο εαυτός μου και η ανάσα μου.
Άγνωστε φίλε, μόνον εγώ την αγαπώ.
Να `ξερες, φίλε, γι’ αυτήν τι έχω κάνει,
έχω χαλάσει μια ολόκληρη ζωή.
Είναι το πάθος μου, είναι το λάθος μου, είναι το δάκρυ μου,
άγωστε φίλε, εραστή της αγάπης μου.
Δυο καράβια τσακισμένα απ’ τον ίδιο βράχο,
δυο αγάπες προδομένες απ’ το ίδιο “σ’ αγαπώ”.
Δυο καράβια τσακισμένα απ’ τον ίδιο βράχο,
δυο κορμιά σταυρωμένα στον ίδιο σταυρό.
Άγνωστε φίλε, εραστή της αγάπης μου,
άσ’ την σε μένα, μόνο σε μένα, σε παρακαλώ.
Είν’ η πνοή μου, η προσευχή μου και η λαχτάρα μου.
Άγνωστε φίλε, μόνον εγώ την αγαπώ.
Να `ξερες, φίλε, εγώ τι έχω κάνει,
της έχω δώσει τα πάντα στη ζωή.
Είναι ο πόνος μου, είναι ο δρόμος μου, το μονοπάτι μου.
άγνωστε φίλε, εραστή της αγάπης μου.
Δυο καράβια τσακισμένα απ’ τον ίδιο βράχο,
δυο αγάπες προδομένες απ’ το ίδιο “σ’ αγαπώ”.
Δυο καράβια τσακισμένα απ’ τον ίδιο βράχο,
δυο κορμιά σταυρωμένα στον ίδιο σταυρό.
|
Άgnoste fíle, erastí tis agápis mu,
ás’ tin se ména, móno se ména, se parakaló.
Ine to fos mu, o eaftós mu ke i anása mu.
Άgnoste fíle, mónon egó tin agapó.
Na `kseres, fíle, gi’ aftín ti écho káni,
écho chalási mia olókliri zoí.
Ine to páthos mu, ine to láthos mu, ine to dákri mu,
ágoste fíle, erastí tis agápis mu.
Dio karávia tsakisména ap’ ton ídio vrácho,
dio agápes prodoménes ap’ to ídio “s’ agapó”.
Dio karávia tsakisména ap’ ton ídio vrácho,
dio kormiá stavroména ston ídio stavró.
Άgnoste fíle, erastí tis agápis mu,
ás’ tin se ména, móno se ména, se parakaló.
In’ i pnoí mu, i prosefchí mu ke i lachtára mu.
Άgnoste fíle, mónon egó tin agapó.
Na `kseres, fíle, egó ti écho káni,
tis écho dósi ta pánta sti zoí.
Ine o pónos mu, ine o drómos mu, to monopáti mu.
ágnoste fíle, erastí tis agápis mu.
Dio karávia tsakisména ap’ ton ídio vrácho,
dio agápes prodoménes ap’ to ídio “s’ agapó”.
Dio karávia tsakisména ap’ ton ídio vrácho,
dio kormiá stavroména ston ídio stavró.
|