|
Λες πως είναι τα όνειρά σου
άλογα άγρια που σε παίρνουν
σου υπόσχονται τον κόσμο
μα στο τέλος σε πικραίνουν
Μα τ’ άλογα γκρεμίζονται περήφανα στη γη
οι άνθρωποι τσακίζονται
έτσι είναι από του χρόνου την αρχή
μα αν πέσεις θα μαι εγώ για σένα εκεί
Λες πως τα άγρια άλογά σου
ίσως να με αφήσουν πίσω
μα στην έρημο τα ίχνη τους
βαθιά θα ακολουθήσω
Κι αν τα άλογα γκρεμίζονται περήφανα στη γη
σαν άνθρωποι τσακίζονται
έτσι είναι από του χρόνου την αρχή
μα αν πέσεις θα μαι εγώ για σένα εκεί
|
Les pos ine ta ónirá su
áloga ágria pu se pernun
su ipóschonte ton kósmo
ma sto télos se pikrenun
Ma t’ áloga gkremízonte perífana sti gi
i ánthropi tsakízonte
étsi ine apó tu chrónu tin archí
ma an pésis tha me egó gia séna eki
Les pos ta ágria álogá su
ísos na me afísun píso
ma stin érimo ta íchni tus
vathiá tha akoluthíso
Ki an ta áloga gkremízonte perífana sti gi
san ánthropi tsakízonte
étsi ine apó tu chrónu tin archí
ma an pésis tha me egó gia séna eki
|
